کارنياډېس
د کارنياډېس انځور
د کارنياډېس انځور

د شخص مالومات
پيدايښت
مړینه
آتن   ويکيډاټا کې (P20) ځانګړنې بدلې کړئ
عملي ژوند
استاد هېګېسينوس   ويکيډاټا کې (P1066) ځانګړنې بدلې کړئ
نامتو زده کونکي
کار/مسلک
کاروونکي ژبه زړه يوناني   ويکيډاټا کې (P1412) ځانګړنې بدلې کړئ
د کړنې څانګه فلسفه   ويکيډاټا کې (P101) ځانګړنې بدلې کړئ
خوځښت اپلاتونواله   ويکيډاټا کې (P135) ځانګړنې بدلې کړئ

کارنياډېس ( /k ɑːr ˈ n iː ə d iː z / ؛ په يوناني ژبه: Καρνεάδης , کارنياډېس, " کارني "چې له ; 214/3–129/8 مخزېږديز کلونو کې يې ژوند کاوه[۱] یو یوناني فیلسوف و [۲] او شاید په لرغوني یونان کې د شکيانو د ښوونځي ترټولو مخکښ مشر و. [۲] هغه په سیرین کې زېږیدلی و. [۳] په 159 مخزېږديز کې هغه په ډېرو پخوانیو عقیدو باندې برید پیل کړی و، په ځانګړې توګه سټویسیزم او حتی د ایپیکوریانو [۴] چې پخوانیو شکمنانو څخه و، د اکاډمۍ مشر په توګه، هغه یو له هغو دریو فیلسوفانو څخه و چې په 155 مخزېږديز کې روم ته لېږل شوی و، چېرې چې د عدالت د ناڅرګندتیا په اړه د هغه لیکچر د مخکښو سیاستوالو تر منځ د اندېښنې سبب شو. [۵] [۶] [۷] له هغه نه هيڅ ليکنه نه ده راپاتې. [۸] د هغه ډېری نظرونه یوازې د هغه د ځايناستي کلیټوماچس له خوا خلکو ته وړاندې شوې دي. [۹] داسې برېښي چې هغه نه یوازې د حواسو په وړتیا شک لري بلکې د حقیقت په ترلاسه کولو کې هم د دلیل په اړه شک لري. د هغه شک، د دې باور له مخې منځته راغلی احتمالات (د احصایوي احتمال په مانا نه، مګر د قانع کولو په مانا) [۱۰] د حقیقت په اړه، موږ ته د عمل کولو توان راکوي. [۱۱]

ژوندلیک

سمول

کارنياډېس، د ایپیکوموس یا فیلوکوموس زوی، په 214/213 م ز کې د شمالي افریقا په سیرین کې زېږېدلی. هغه ژر اتن ته مهاجر شو. هلته یې د سټوکس په درسونو کې برخه واخیسته، د بابل له ډیوجینز څخه یې منطق زده کړ او د کریسیپوس اثار یې مطالعه کړل. وروسته یې خپلې هڅې د سټوکس په ردولو متمرکزې کړې، ځان یې د اپلاتوني ښوونځي سره وصل کړ، چې د سټوکس له بریدونو سره مخ شوی و. د پرګامون د هیګیسینوس په مړینه، هغه د اکاډمۍ پوهاند (مشر) وټاکل شو. په استدلال کې د هغه عالي فصاحت او مهارت د اکاډمیک شکایاتو ویاړونه را ژوندي کړل. هغه په هیڅ شی ټینګار نه کاوه (حتی دا چې هیڅ شی هم نشي منل کېدی)، او د نورو فرقو لخوا ساتل شوي د هرې عقیدې په وړاندې قوي استدلال ترسره کړ.

په 155 م ز کې، کله چې هغه د 58 کلن و، هغه د بابل د سټویک ډایجینز او پیریپاتیټیک کریټولوس سره د روم د سفیرانو په توګه وټاکل شو ترڅو د 500 استعدادونو جریمه له مینځه یوسي چې په اتنیانو باندې لګول شوې وه. د اوروپوس وېجاړول په روم کې د خپل استوګنې په جریان کې، هغه د فلسفي موضوعاتو په اړه د خپلو فصیحه ویناوو له کبله د ډېرو پام ځانته را اړولی. دا هغه ځای و چې د کاتو مشر په حضور کې یې د عدالت په اړه خپل څو ویناوې وړاندې کړې. لومړۍ وینا د روم د عدالت د فضیلت په ستاینه کې وه. بله ورځ هغه دوهم وینا وکړه، په کوم کې چې هغه ټول هغه دلیلونه رد کړل چې تیره ورځ یې کړي وو. هغه په ټینګه هڅه وکړه چې ثابته کړي چې عدالت حتمي ستونزه وه، او د فضیلت په وخت کې نه ورکول کیږي، مګر یوازې د یوې منظمې ټولنې د ساتلو لپاره اړین ګڼل کیږي. دې وینا کیټو حیرانه کړه. د کارنیډز د دلیلونو احتمالي خطر په درک کولو سره، کیټو د روم مشرانو جرګې ته واستول چې کارنیډیز بیرته اتن ته واستوي ترڅو د رومي ځوانانو مخه ونیسي چې د رومن عقیدې د بیا ازموینې سره مخ شي. کارنیډز له دې وروسته اوه ویشت کاله په اتن کې ژوند وکړ.

د کارنیډز د خرابې روغتیا له امله، هغه د نیکومیډیا د پولمارچس (137/136 مخزېږديز) لخوا د سکالر په توګه وټاکل شو، [۱۲] چې په 131/130 مخزېږديز مړ شو او د ترسوس کریټس لخوا ځای پرځای شو. [۱۳] کریټس په 127/126 مخزېږديز کې مړ شو او د کلیټوماچس ځای ناستی شو. [۱۳] کارنیډز په 129/128 مخزېږديز کې د 85 په پرمختللي عمر کې مړ شو (که څه هم سیسرو د ده عمر 90 ښيي).

کارنیاډېس د نه پوښل شوي صنعت سړي په توګه تشریح شوی. هغه په خپلو زده کړو کې دومره بوخت و، چې خپل ویښتان او نوکان یې په یوه اندازه اوږدوالی ته وده ورکړي، او په خپل میز کې دومره غیر حاضر و (ځکه چې هغه به هیڅکله ډوډۍ ونه خوري)، چې د هغه خادمه او ملګرې، میلیسا، په دوامداره توګه مکلفه وه. هغه ته خواړه ورکړئ لاتیني لیکوال او لیکوال ویلیریس ماکسیموس ، چې موږ یې وروستۍ کیسه ورکوو، موږ ته وایي چې کارنیډز، مخکې له دې چې د کریسیپپس سره خبرې وکړي، نه غوښتل چې ځان د هیلیلور سره پاک کړي، ترڅو یو تیز ذهن ولري. [۱۴] په بوډاتوب کې یې په سترګو کې د موتیا په ناروغۍ اخته شو، چې په ډېره بې صبرۍ سره یې ساه ورکړه، او د طبیعت له خرابېدو سره یې دومره لږ استعفا وکړه، چې په غوسه یې ترې وپوښتل، چې که طبیعت په دې ډول وي، چې څه یې درلودل؟ ترسره شو، او ځینې وختونه ځان وژنې هیله څرګنده کړه. 

فلسفه

سمول
کارنیاډېس، په نورمبرګ کرونیکل کې د منځني پېړیو عالم په توګه انځور شوی، چیرته چې هغه د "کارمياډېس" په نوم یادیږي. [۱۵]

کارنیډز د اکاډمیک سکیپټیک په توګه پیژندل کیږي. اکاډمیک سکیپټیکس (د دې لپاره چې دا د اپلاتون په ښوونځي کې د اتن په اکاډمۍ کې تدریس شوی د شک په نوم یادیږي) په دې باور دي چې ټوله پوهه ناشونې ده ، پرته له دې چې نور ټول پوهه ناشونې وي.

کارنیاډېس هیڅ لیکنه نه ده پریښې، او ټول هغه څه چې د هغه د لیکچرونو په اړه راپاتې شوي د هغه د نږدې ملګري او شاګرد کلیټوماچس څخه اخیستل شوي دي. مګر هغه دومره ریښتیا و چې هغه د رضایت د ساتلو په خپلو اصولو کې و، چې کلیټوماچس اعتراف کوي چې هغه هیڅکله نشي کولی معلومه کړي چې د هغه ماسټر واقعیا په کومه موضوع کې فکر کوي.  ، چې په ځانګړې توګه د هغه د اوږدې او سختې مطالعې موضوع وه، داسې ښکاري چې هغه د طبیعت سره د اخلاقي نظریاتو مطابقت رد کړی دی. دا هغه په ځانګړي ډول د عدالت په دوهم وینا کې ټینګار وکړ، چې په ښکاره ډول یې غوښتل د موضوع په اړه خپل نظرونه وړاندې کړي؛ او هغه هلته دا خبره کوي چې د عدالت نظريات له طبيعت څخه نه دي اخستل شوي، بلکې دا چې د مصلحت لپاره خالص مصنوعي دي. 

په هرصورت، دا ټول د هغه د عمومي تیورۍ ځانګړي پلي کولو پرته بل څه نه و، چې خلک یې نه درلودل، او هیڅکله یې د حقایقو معیار نه درلود.

کارنیاډېس استدلال وکړ چې که چیرې یو معیار شتون ولري، دا باید په دلیل ( لوګو ) کې شتون ولري، یا احساس ( اسټیسس )، یا تصور ( فانتاسیا ). مګر بیا دلیل پخپله په تصور پورې اړه لري، او دا بیا په احساس پورې اړه لري. او موږ د دې قضاوت کولو لپاره هیڅ وسیله نلرو چې آیا زموږ احساسات ریښتیا دي یا غلط، ایا دوی د هغه شیانو سره مطابقت لري چې دوی یې تولیدوي، یا په ذهن کې غلط تاثیرات راوړي، غلط مفکورې او نظرونه تولیدوي، او دلیل هم غلطۍ ته ځي. له همدې امله، احساس، تصور، او دلیل، د حقیقت د معیار په توګه یو شان بې برخې دي. 

خو په هر صورت، خلک باید ژوند وکړي او عمل وکړي، او باید د عملي ژوند یو څه قاعده ولري؛ له همدې امله، که څه هم دا ناشونې ده چې هر څه په بشپړ ډول ریښتیا ووایاست، موږ ممکن د مختلفو درجو احتمالات رامینځته کړو. ځکه، که څه هم موږ نشو ویلای چې کوم تصور یا احساس پخپله ریښتیا دی، مګر ځینې احساسات موږ ته د نورو په پرتله ډیر ریښتیني ښکاري، او موږ باید د هغه څه په واسطه لارښوونه وکړو چې خورا ریښتیا ښکاري. یوځل بیا، احساسات واحد ندي، مګر عموما د نورو سره یوځای کیږي، کوم چې یا یې تایید یا مخالفت کوي؛ او هرڅومره چې دا ترکیب لوی وي د هغه ریښتیني احتمال ډیر وي چې پاتې یې د تایید لپاره یوځای کوي؛ او په هغه صورت کې چې د تصوراتو لوی شمیر، هر یو په خپله ظاهرا خورا ریښتیني وي، باید د دې تصدیق کولو لپاره یوځای شي چې په خپله هم خورا ریښتیا ښکاري، کارنیډز ته به ترټولو لوړ احتمال، او حقیقت ته د هغه نږدې چلند وړاندې کړي. [۱۶]

دا هم وګوره

سمول

یادښتونه

سمول
  1. Dorandi 1999، م. 48.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Carneades | Greek philosopher". Encyclopedia Britannica (په انګليسي). نه اخيستل شوی 2021-09-11.
  3. Allen, James. "Carneades". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Stanford University. نه اخيستل شوی 8 March 2021. Born in Cyrene, then a Greek-speaking city on the Mediterranean coast of North Africa, Carneades pursued his philosophical studies in Athens
  4. Sharples, R.W. (1995). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 122. ISBN 0198661320. Criticizing both Stoic and Epicurean views in the debate on freedom and determinism...
  5. Sharples, R.W. (1995). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 122. ISBN 0198661320. Carneades scandalized Cato the Elder by arguing in favour of justice and against it on successive days
  6. Allen, James (2006). Borchert, David (ed.). Encyclopedia of Philosophy (2nd ed.). USA: Macmillan Reference. pp. 46–48. ISBN 0028657829. Carneades became scholarch of the Academy (Plato's school) sometime before 155BCE, when he was sent to Rome along with the leaders of the Stoa and the Peripatos (Aristotle's school) to represent the interest of Athens before the senate. It was during the embassy to Rome that the most notorious episode in this life took place. According to tradition, Carneades delivered public lectures on succeeding days, defending justice on the first and arguing that it is a form of folly on the second day.
  7. Barnes, Jonathan (2000). Concise Routledge Encyclopedia of Philosophy. New York: Routledge. p. 124. ISBN 0415223644. He was a celebrated figure; and in 155 BC he was sent by Athens to Rome as a political ambassador where he astounded the youth by his rhetorical powers and outraged their elders by his arguments against justice.
  8. Allen, James (2006). Borchert, David (ed.). Encyclopedia of Philosophy (2nd ed.). USA: Macmillan Reference. pp. 46–48. ISBN 0028657829. Like Arcesilaus and Socrates before him, Carneades wrote nothing, but exerted an influence on his students and contemporaries through his teaching and in-person practice of philosophical debate
  9. Allen, James (2006). Borchert, David (ed.). Encyclopedia of Philosophy (2nd ed.). USA: Macmillan Reference. pp. 46–48. ISBN 0028657829. What is known of him depends ultimately on works written by those who were in a position to observe him, especially Cliomachus, his student and, after an interval, successor as head of the Academy.
  10. Sharples, R.W. (1995). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 122. ISBN 0198661320.
  11. Sharples, R.W. (1995). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 122. ISBN 0198661320.
  12. Kilian Fleischer: Carneades: The One and Only. In: The Journal of Hellenic Studies 138, 2019, pp. 116–124.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Dorandi 1999، م. 33.
  14. Val.
  15. Die Schedelsche Weltchronik, 079
  16. Grenfell 1870، م. 614.

سرچینې

سمول

 

  • Dorandi, Tiziano (1999). "Chapter 2: Chronology". In Algra, Keimpe (ed.). The Cambridge History of Hellenistic Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 33, 48. doi:etal. ISBN 9780521250283. {{cite book}}: Check |doi= value (help)
  •  This article incorporates text from a publication now in the public domain: <span class="mw-reference-text" id="mw-reference-text-cite_note-1">.mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit;word-wrap:break-word}.mw-parser-output .citation q{quotes:"\"""\"""'""'"}.mw-parser-output .citation:target{background-color:rgba(0,127,255,0.133)}.mw-parser-output .id-lock-free a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-free a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/65/Lock-green.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-limited a,.mw-parser-output .id-lock-registration a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-registration a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-subscription a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-subscription a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/aa/Lock-red-alt-2.svg")right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-ws-icon a{background:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Wikisource-logo.svg")right 0.1em center/12px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:none;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;color:#d33}.mw-parser-output .cs1-visible-error{color:#d33}.mw-parser-output .cs1-maint{display:none;color:#3a3;margin-left:0.3em}.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right{padding-right:0.2em}.mw-parser-output .citation .mw-selflink{font-weight:inherit}</span>Grenfell, Algernon (1870). "Carneades". In Smith, William (ed.). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Vol. 1. p. 614.