ليکلی تاريخ
ثبت شوی تاریخ یا لیکل شوی تاریخ يا تاريخي ليکلی دور یو تاریخي داستان دی چې د لیکل شوي شالید یا نورو اسنادو شواهدو پر بنسټ ترتیب شوی. لیکل شوی تاریخ د نورو پخوانیو دودونو لکه افسانوي دودونه، ژبنی تاریخ یا لرغونپوهنې سره توپیر لري. د نړۍ د تاریخ په یوه عمومي سروې کې، لیکل شوی تاریخ د لرغوني نړۍ د تاریخ د موجوده حسابونو سره د څلورم زریزې مخزېږديزې شاوخوا پیل کیږي او د لیکلو تاریخ سره سمون لري. د لیکلو ریکارډونو د محدود کارولو له امله، د ځینو جغرافيايي سيمو يا کلتورونو لپاره لیکل شوی تاریخ په نسبتا لنډ معاصر وخت پورې محدود دی. په تیرو وختونو کې، ټول تاریخي معلومات نه ثبت شوي او ځینې وختونه شیان لکه د طبیعي پیښو اغېزې یا د خلکو نومونه ثبت شوي ندي. له همدې امله، د لیکلو پس منظر په مختلفو برخو کې یو شان نه دی. د ليکل شوي تاريخ تفسير اکثرا په تاریخي تګلار یا د تخنیکونو او لاښوونو ټولګې پورې اړه لري چې تاريخ ليکوونکي د لومړني سرچینو او نورو شواهدو څخه د څیړنې لپاره کاروي او بیا د تیرو حسابونو لیکي. د ماهیت او حتی د ثبت شوي تاریخ د تشریح کولو لپاره د مؤثره میتود کارولو احتمال په اړه پوښتنه د تاریخ په فلسفه کې د پوهنپوهنې پوښتنې په توګه راپورته شوې. د مختلفو تاریخي میتودونو مطالعه د تاریخ پیژندنې په نوم پیژندل کیږي، کوم چې د ثبت شوي تاريخ مختلف تفسيرونه معاينه کوي. له کاره وتنې نېټهسمولد تاريخ څخه پخوا دوران په دودیز ډول د ثبت شوي تاریخ څخه مخکې دورې ته اشاره کوي چې د لیکلو سیسټم په ایجاد سره پای ته ورسیده. [۱] مخکنۍ تاریخ د یوې سیمې د تیرې برخې برخې ته اشاره کوي چې هیڅ لیکل شوي ریکارډونه شتون نلري یا چیرې چې لیکل د هغه کلتور برخه نه وه. د تاریخ پیل د تاریخ او تاریخ تر مینځ د لیږد دورې ته اشاره کوي، په ټولنه کې د سواد له ظهور وروسته، مګر د لومړنیو تاریخ پوهانو له لیکو څخه مخکې. اصطالح هغه وخت ته هم اشاره کولی شي چې په هغه کې یو کلتور یا تمدن لا تر اوسه لیکلو ته نه دی رسیدلی، په ورته وخت کې نورو کلتورونو خپل شتون په خپلو لیکنو کې ثبت کړی دی. د لیکلو لومړني سیسټمونه د پیچلو سیسټمونو څخه مخکې راغلل. لومړني مثالونه یې د جیهو سمبولونه (نږدې 6600 مخزېږديز)، د وینچا نښې (نږدې 5300 مخزېږديز)، د سیند دره سکریپټ (نږدې 3500 مخزېږديز)، او د نسیبیدي رسم الخط (نږدې 500 مخزېږديز). د کره وخت په اړه اختلاف شتون لري چې مخکې تاریخ کله تاریخ شو او کله چې ابتدايي لیکنه ریښتینې لیکنه شوه. [۲] په هرصورت، د لومړي لیکلو سیسټم اختراع تقریبا د څلورم پېړۍ په وروستیو کې د ډبرو نوې دوره کې د برونزو دورې پیل سره معاصر دی. په عموم کې، د لرغوني سومري مېخي ليکدود ژبه او د مصري هیروګلیفونه د لومړي لیکلو سیسټمونو په توګه پېژندل کیږي. تاریخي نښېسموللومړني تاریخونه د مصر ، میسوپوتامیا او سومیریانو د لومړنیو سپیڅلو سلطنتونو لومړیو تمدنونو ته رسیږي [۳] ، کوم چې د 3500 مخزېږديز څخه د یو بل څخه په خپلواکه توګه څرګند شوي. [۴] لومړۍ ثبت شوې نیټه چې د نورو تاریخونو په پرتله په کیفیت او اعتبار کې خورا توپیر لري، د فرعونانو او د دوی واکمنۍ پورې اړه لري او د پخوانیو مصریانو لخوا رامینځته شوې. [۵] د پخوانیو ځایونو څخه د ترلاسه شویو کارونو له مخې، په وروستیو وختونو کې ډیری قوي تاریخي ریکارډونه بیا کشف شوي. [۶] ختیځه آسیاسمولپه چین کې، د لیکل شوي تاریخ لومړی ریکارډ د مخزېږديز د دوهم زریزې څخه د هډوکي په کاپي کې موندل شوی. [۷] شوچينګ (د اسنادو کتاب) د چين له پنځو کلاسيکو متنونو څخه يو دی او د چين د تاريخ يو له لومړنيو اثارو څخه دی. سيما کيان (د سلو کالو په شاوخوا کې) په چين کې لومړی کس و چې د مسلکي تاريخي ليکنو لپاره يې کار برابر کړ. د هغه لیکل شوی کار شیجي ( لوی تاریخي ریکارډونه ) ، په ادبياتو کې یوه تلپاتې لاسته راوړنه وه چې تر 16 پېړۍ پورې وغځول شوه او د ځانګړو موضوعاتو او د مشهورو اشخاصو شخصي ژوندلیکونو او همدارنګه د آمیانو د ژوند او کړنو په اړه ډیری مقالې شاملې وې چې معاصر او تیرو وختونو معاینه کوي. . د هغه کار په چین کې وروسته تاریخي اثار اغېزمن کړل ، پشمول د هان امپراتورۍ د نامتو بان کورنۍ. اروپاسمولهیروډوټس (484-425 مخزېږديز) [۸] په عمومي ډول د "تاریخ پلار" په نوم یادیږي او د هغه مشهور کتاب هیروډوټس تاریخ د 450-420 مخزېږديز د لسیزو پیښو پوښي. په هرصورت، د هغه معاصر تاریخ لیکونکی Thucydides (تقریبا 460 مخزېږديز - شاوخوا 400 کاله مخزېږديز) د لومړي تاریخ لیکونکي په توګه پیژندل کیږي چې په خپل کار کې د Peloponnesian Wars په نامه تاریخ په ښه تاریخي میتودولوژي سره تاریخ لیکلی دی. د هیروډوټس په مقابل کې، ټروسیډایډس تاریخ د انساني انتخابونو او کړنو محصول ګڼي نه د الهي مداخلې لامل او اغېز. [۸] سینټ اګسټین د مینځنۍ پېړۍ په پیل کې د لویدیځ عیسوي فکر او غربي فلسفې یو اغېزمن شخصیت و. د منځنیو پیړیو او رینانسانس دورې په جریان کې، تاریخ اکثرا د سپیڅلي او مذهبي لید څخه مطالعه کیده. د 1800 میلادي کال په شاوخوا کې، د آلمان فیلسوف او تاریخ پوه، فریدریش هیګل ، د تاریخ مطالعې ته فلسفه او سیکولر طریقه وړاندې کړه. [۹] د جان توش په وینا، "د منځنۍ منځنۍ دورې (1300 څخه تر 1000) پورې)، لیکل شوي کلمه د لویدیځ تاریخ لپاره د بلې سرچینې په پرتله په پراخه کچه ژوندي پاتې ده. [۱۰] لویدیځ تاریخ پوهانو په 17 او 18 پیړیو کې، په ځانګړې توګه په فرانسه او آلمان کې، د عصري تاریخي څیړنو سره پرتله کولو میتودونه رامینځته کړل کله چې دوی د تاریخ لیکلو لپاره د دې لومړنیو سرچینو څیړنه پیل کړه. د دغو تاریخونو ډیری د خپلو تاریخي داستانونو سره قوي نظریاتي او سیاسي اړیکې درلودې. په شلمه پېړۍ کې، اکاډمیک تاریخ پوهانو خپل تمرکز د عصري ملتپالو داستانونو څخه، چې ډیری وختونه یې د هیواد یا لویو خلکو ویاړ، د ټولنیزو او فکري ځواکونو هدفي او پیچلي تحلیلونو ته اړولی. په شلمه پېړۍ کې په تاریخي میتودولوژي کې لوی تمایل دا و چې تاریخ د هنر په پرتله د ټولنیز ساینس په توګه چلند وکړي. د مقعد ښوونځي سره تړلي، فرانسوي تاریخ پوهانو د عامو خلکو د ژوند د موندلو لپاره د خامو معلوماتو په کارولو سره کمیتي تاریخ معرفي کړ او د کلتوري تاریخ په جوړولو کې یې مهم رول ولوباوه. سوېلي اسیاسمولپه سریلانکا کې، ترټولو پخوانی تاریخي متن مهاوامسا دی. بودايي راهبانو د سریلانکا تاریخ له دریمې پېړۍ مخزېږديز څخه لیکلی. دا تاریخي اثار په پنځمه پېړۍ کې یوځای شوي او په یوه سند کې خپاره شوي. [11] د کولاماما "کوچنی کرونیکل" په نوم یو جامع کتاب چې د سنګالی راهبانو لخوا تالیف شوی، د څلورم پېړۍ څخه په 1815 کې د سری لنکا د برتانیې نیولو پورې تاریخي پیښې پوښي. مهاوامسا یو جامع کار دی چې د دوه زره کلن تاریخ دوامداره تاریخي شالید پوښي او په نړۍ کې یو له ترټولو اوږد دوامداره تاریخي کارونو څخه شمیرل کیږي. [۱۱] دا کار یو له هغو څو اسنادو څخه دی چې د سنګا پوا کلینگا څخه د شهزاده ویجایا افسانوي راتګ دمخه د ناګا او یوکا خلکو په اړه مواد لري، د لنکا اصلي اوسیدونکي. منځنی ختیځسمولابن خلدون ، عرب مورخ او تاریخي ټولنپوه، د خپل کتاب سریزه (۱۳۷۷) په سر کې د اوو تېروتنو په اړه خبرداری ورکړی، چې د ده په باور تاریخ پوهانو کړې دي. په دې تنقید کې یې تېر ته د یوې عجیبې موضوع په سترګه کتل چې تفسیر ته اړتیا لري. ابن خلدون اکثراً د "خلکو توهین او د تاریخي احصایو په بې بنسټه منلو" باندې نیوکه کوي. د پایلې په توګه، هغه د تاریخ مطالعې لپاره یو ځانګړی ساینسي میتود معرفي کړ او هغه یې "نوي ساینس" وبلله. د هغه تاریخي میتود په تاریخ کې د حکومت د رول، ارتباطاتو ، تبلیغاتو او د مشاهدې تېروتنې لپاره هم لاره هواره کړه [۱۲] او په دې توګه هغه د "تاریخ پېژندنې پلار" [۱۳] یا "د تاریخ پلار" په نوم پیژندل کیږي. د تاریخ فلسفه ". [۱۴] د نېټې ثبتولو طریقېسمولپداسې حال کې چې لیکل شوي تاریخ د لیکلو له اختراع سره پیل کیږي، د وخت په تیریدو سره، د تاریخ ثبتولو نوې لارې د ټیکنالوژۍ پرمختګ سره یوځای شوي. اوس دا ممکنه ده چې تاریخ د عکاسي ، غږ ثبتولو او ویډیو ثبتولو له لارې ثبت کړئ. په دې وروستیو کې ، د انټرنیټ ارشیفونو د ویب پاڼو کاپي ذخیره کړې او د انټرنیټ تاریخ مستند کړی. د تاریخي معلوماتو د راټولولو نورې لارې هم د ټیکنالوژۍ له بدلونونو سره مل دي. د مثال په توګه، لږترلږه د شلمې پېړۍ له پیل راهیسې، د دې ډول تاریخ په ثبتولو سره د شفاهي تاریخ د ساتلو هڅې پیل شوې. تر 1990 کلونو پورې، دا د انلاګ ثبت کولو میتودونو لکه کیسټونو او مقناطیسي ټیپونو په کارولو سره ترسره کیده. د نوي ټیکنالوژیو په خپریدو سره، ډیجیټل ثبت کول اوس ممکن دي. [۱۵] په هرصورت، تاریخي ثبت او تفسیر اکثرا په لیکلو ریکارډونو ډیر ټینګار کوي، دواړه ځکه چې ډیری تاریخي اثار لیکل شوي او ځکه چې تاریخ لیکونکي د اړیکو او څیړنې لپاره لیکلي سرچینې کاروي. [۱۶] تاریخي طریقهسمولپه تاریخي میتود کې هغه تخنیکونه او لارښوونې شاملې دي چې تاریخ لیکونکي د لومړنیو سرچینو او نورو شواهدو څخه د څیړنې لپاره او بیا د تاریخ لیکنې لپاره کاروي. تاریخپوهان دا سرچینې د معلوماتو یا نظریاتو تر ټولو نږدې سرچینې ګڼي. [۱۷] [۱۸] تاریخ پوهان د تاریخ د پوهیدو لپاره نورې سرچینې هم کاروي. ثانوي سرچینې هغه تاریخي حسابونه دي چې د لومړنیو سرچینو څخه د شواهدو په کارولو سره لیکل شوي. ثانوي سرچینې په عمده توګه حسابونه، کارونه یا څیړنې لري چې د لومړنیو سرچینو د تحلیل، جذب، ارزونې، تفسیر او/یا ترکیب کولو له لارې ترلاسه شوي. دریم لاس سرچینې د لومړنیو او ثانوي سرچینو په یوځای کولو سره رامینځته کیږي او ډیری وختونه د لومړي او دویمې درجې سرچینو په اړه د ځانګړو څیړنو پراساس دي. [۱۷] [۱۹] [۲۰] دا هم وګورهسمول
سرچينېسمول
|