نيويديک سمندري څراغ

نيويديک څراغ ( Phare de Nividic ) د بریټاني په اویسانت ټاپو کې د پنځو لویو څراغونو څخه یو دی. نور یې د پارې دو کريچ ، سټيف څراغ ، کیریون او لا جومینټ دي چې په ۱۹۱۲ ز کې جوړ شوي، فیر دي نیویډیک په نړۍ کې لومړی اتوماتیک څراغ و. دا د ۲۰۱۷ ز راهیسې د يادګارونو په لړليک کې د يو يادګار په توګه درج شوی دی

Nividic Lighthouse

نيويديک سمندري څراغ
ځای	اوشانت, بريټاني فرانسه
کواردېنات	48.445757°شمال 5.150893°لويديځ / 48.445757; -5.150893
جوړېدو پيل	1912
ودانۍ	تيږې برج
برج لوړوالی	۳۶ متر (۱۱۸ فوټه)
برج بڼه	اته څنډيز برج له برندې او څراغ سره
نښې	بې رنګه برج
برېښنا سرچينه	لمریزه برېښنا
ميراث	classified historical monument
خپلکاره شوی	1936
مرکزي لوړوالی	۲۸ متر (۹۲ فوټه)
لمن	10
لمريزه ځانګړنه	Q (9) W 10s.
سمندرمشري شمېره	A1846
NGA شمېره	113-20
FRA044
[د ويكيډاټا سمونه]

تاریخ

دا څراغ د ۱۹۱۲-۱۹۳۶ کلونو ترمنځ جوړ شوی و، مګر یوازې د ۴ کلونو لپاره يې کار وکړ. کله چې آلماني سرتېرو اوشانت ونيو، دا څراغ بند شو، دا څراغ بياځلي د ۱۹۵۰ لسیزې په لومړیو کې فعاله شو. د تاریخي ابداتو لپاره د ملي کمیسیون په وړاندیز، د کلتور او مخابراتو وزیر د ۲۰۱۷ز کال د اپریل په ۲۰ مه دا څراغ يو کلتوري تاريخي ميراث وباله.

پلان جوړونه

نيويديک اوبيز څراغ د جوړولو پرېکړه د جنوري په ۵ مه، ۱۹۱۰ز کې لاسلیک شوه. د سمندري څراغ خدمت په هغه وخت کې غوښتل چې د لا جومېنټ ساختماني ټیم ته دا کار وسپاري، چې د ۳ کیلومترو څخه لږ نور جنوب ته موقعیت لري، او د ۱۹۱۱ز په اوږدو کې یې ساختمان بشپړ شوی و. لومړنی لګښت ۱۶۰,۰۰۰ د سرو زرو فرانک اټکل شوی و، کوم چې د لا جومېنټ (په هغه وخت کې ۸۵۰,۰۰۰ فرانک) د (اټکلي) لګښت په پرتله لږ دی.

دا کار په ترتیب سره د بریسټ څخه د ښاغلي پیګو او ښاغلي مونټیني ، لوی انجینر او عادي انجینر تر مشرۍ لاندې ترسره شو. د اوسنټ فرعي ډویژن څخه لوړ پوړی انجینر هیورټ د ساختماني برخې مسؤل وو.

ساختماني

د ۱۹۱۲ ز کال د مارچ په ۹ مه، کې، یو ابتدايي ډیزاین جوړ شو، چې عمومي شکل، توکي، او ساختماني تخنیکونو کارونې ترتيب پکې ښوول شوی وو. په هغه وخت کې، د روښانتیا تجهیزات نه و ټاکل شوي، ځکه چې د رڼا خونه د لا کریاک د تاسیساتو څخه په بشپړه توګه اتوماتیک کنټرول لپاره ډیزاین شوې وه.

د معمارۍ کار د ۱۹۱۲ز کال په دوبي کې پیل شو ، د لا جومینټ له پیل څخه یو کال وروسته. د ایرویس سمندر کې د سمندري توپانونو له کبله ساختماني سيمه کې کار ترسره کول ناشونی او د ودانولو پروسه خورا خطرناکه وه. له همدې امله، هغه ساختماني ډلې چې لا دمخه یې دا ډول کارونه بشپړ کړی و د دې ماموریت لپاره غوره شوی و.

خطرناکو شرایطو یوازې د ۱۹۱۳ او ۱۹۱۶ز کلونو ترمنځ په کال کې شاوخوا پنځوس متر مکعب ودانۍ جوړول ممکن کړل. لومړۍ نړیوالې جګړې د کار په پرمختګ هیڅ اغیزه نده کړې. له بلې خوا، په ۱۹۱۷-۱۸ ز کلونو کې په لا جومینټ کې د بنسټ زیان موندنه د ساختماني ډلې دې ته اړ کړې چې خپل کار ورو کړي ترڅو د ویجاړ شوي بنسټ د ټینګولو کار ترسره کړي. په هرصورت، په ۱۹۲۶ کې، د نیویډیک برج د ډبرې له سطحې څخه ۲۶ متره لوړ شوی و.

برج په ۱۹۲۹ز کې خپل وروستي لوړوالی ته ورسېد. یو کانکریټ بیلټ چې د څراغونو اساس پیاوړی کوي د انجینر کون لخوا څرګندې شوې وېرې له امله اضافه شوی. د رڼا ماڼۍ ساختماني کار په ۱۹۳۳ کې بشپړ شو.

د روښانولو تجهیزات د ۱۹۲۸ز کال د مارچ په ۱۹ مه د څارنې وزارت لخوا وټاکل شول، کوم چې د لومړي درې، بیا په پای کې دوه کانکریټ پایونونه، د برېښنا مزي او یو کوچنی کیبل موټر جوړولو وړاندیز وکړ. یو منځنی حل، د اوبو لاندې کېبل تېرولو لپاره، په هغه وخت کې خورا ګران او ډېر لږ دوامدار و.

د رڼا او فوګورن تاسیسات د ۱۹۲۹ او ۱۹۳۶ ز کلونو ترمنځ نصب شوي. د ګاز اضطراري څراغ د اکتوبر ۱۹۳۱ز څخه فعال و ، او سټېشن د ۱۹۳۳ ز په دوبي کې پیل شوی و ، مخکې لدې چې په ۱۹۳۶ ز کې د هغې سفارش وشي.

عملیاتي تاریخ

تر پيلېدو وروسته د څلورو کلونو لپاره، څراغ پرته له کومې ځانګړې ستونزې سره سم کار کاوه. د دویمې نړیوالې جګړې پیل د دې دورې پای په نښه کړ. اور په ۱۹۴۰ کال کې د اویسانت ټاپو ته د آلماني سرتېرو له رسېدو وروسته اور مړ شو. د ستراتیژیکو دلایلو لپاره، د آلمان قوماندې پرېکړه وکړه چې په ساحل کې د نیویډیک په ګډون ټول څراغونه ړنګ کړي. په ۱۹۴۳ز کال کې، د ۳ کلونو پرېښودو وروسته، د کیبل سیسټم د زنګ سره مخ شو، چې دې سره د ځمکې له لارې څراغونو ته لاسرسی ناممکن شو.

د ۱۹۴۵ او ۱۹۵۲ز کلونو ترمنځ، د رڼا ماڼۍ د لاسرسي او برېښنا نشتوالي له کبله په ټپه ولاړه وه. پداسې حال کې چې د کیبل موټر سیسټم هیڅکله بیا جوړ شوی نه و، د ګاز په واسطه د بېړني بیکون په کارولو بياځلي د دې څراغ بلولو کوښښ وشو. په هرصورت، د لاسرسي ستونزې د بیکون د سمې ساتنې مخه ونیوله، کوم چې په منظمه توګه بهر ته ځي.

په ۱۹۵۳ز کې، یو نوی برېښنایي کیبل نصب شو، مګر رڼا لاهم د اعتبار له ستونزو سره مخ وه. د خراب موسم له امله، د ۱۹۵۵ز تر اګست پورې هیڅ لیدنه ونه شوه. په ټېکنالوژۍ کې د پرمختګونو وروسته، په ۱۹۵۸ز کې د لرګیو لنډمهاله هیلیپډ ، ۵ متره مربع، د لالټین خونې په سر کې جوړ شو. دا لومړی فرانسوي څراغ وه چې د چورلکو په واسطه د لاسرسي وړ و او د نصب کولو خورا پراخه ترمیم ته یې اجازه ورکړه. بیا رغونه د ۱۹۵۹ ز کال د می مياشت کې پیل شوه او بشپړولو لپاره ۲۰۶ الوتنو ته اړتیا وه.

د ۱۹۷۱ ز کال په جریان کې، د لرګیو پلیټ فارم د سپک او ډېر هوا مقاومت لرونکي فلزي پلیټ فارم سره بدل کړای شو. په دې وخت کې د کیبل برېښنا په قطعي ډول پرې شوې وه، پرځای يې ګاز څخه کار اخيستل کېده. نوي هیلیپډ په منظم ډول د تېلو کارولو ته اجازه ورکړه، چې په دې سره د څراغ رڼا باوري او دوامداره شوه.

په ۱۹۹۶ ز کال کې، رڼا د ۹ فوټوولټیک پینلونو او د بیټرۍ بانک په نصبولو سره په لمريزې برېښنا بدله شوه.

داهم وګورئ

• لا جو مېنټ