د مينې فلسفه

د مينې فلسفه د ټولنيزې فلسفې او اخلاقو په ډګر کې د مينې د ماهيت د بيانولو هڅو ته وايي. ټولنيز ليدلوری د مينې د ماهيت او د مينې د دندو او وظايفو توصيف په اړه بېلابېل نظريات وړاندې شوي دي. د هغه چا لپاره به دا ستونزمنه وي چې د مينې ماهيت بيان کړي، چې نه په چا مين شوی وي او نه هم پرې څوک مين شوی وي، په حقيقت کې د داسې خلکو لپاره د مينې مانا او حقيقت يو غيرمعموملي او غيرعاقلانه کار برېښي،د نظریو د مهمو ډولونو څخه چې موخه یې د مینې طبیعت او شتون بیانول دي، موږ کولی شو د رواني تیوریو یادونه وکړو، چې ډېری یې مینه د صحي چلند په توګه ګڼي. په عین حال کې، د تکامل تیوري هم شتون لري چې مینه د طبیعي انتخاب پروسې یوه برخه ګڼي. په روحاني تیوریو کې، مینه د خدای لخوا ډالۍ ګڼل کيږي. داسې تیورۍ هم شته چې په هغه کې مینه د یو نه تشریح کېدونکي صوفیانه تجربې د راز په توګه لیدل کیږي. غربي دودونه دامپېدوکلېس له نظره اروس د یو ځواک په توګه چې وجود ته همغږي ورکوي، په لویدیځه نړۍ کې د مینې د فلسفې کلاسیکي ریښې د معاهدې لپاره د افلاطون د ضیافت په توګه بيانيږي. له دې نظريې څخه د اغېزمنېدو له کبله په راروانو پېړيو کې د مينې د فلسفې درې جريانونه رامنځته شوي دي. د دوه ډوله مينې د شتون مفکوره؛ یو یې آسماني او بل یې ځمکنی دی. چې "له دې دوو څخه، یو عقلي دی او بل یې طبیعي دی - لومړی ... د فلسفې او حقیقت لپاره لېوالتیا راپاروي - او دوهم یوازې په ساده بڼه کې د هیلو بېدارۍ لامل کیږي." د ارستو د انسان مفکوره د یو بنسټیز ټولیز په دوه برخو وېشلو د محصول په توګه؛ فرویډ هم وروسته له دې افسانوي مفکورې څخه پور واخیست چې "د دې لومړني انسان ټول اړخونه دوه ګوني دي او څلور لاسونه او څلور پښې او دوه مخونه لري" ترڅو د "تکرار غوښتنې" نظریه پیاوړې کړي . د مینې په اړه د افلاطون غیر معمولي نظریه: "پورته ... له یو څخه تر دوه پورې، او له دوه څخه تر ټولو متوازن شکلونو ته، او له متوازن شکل څخه متوازن عملونو ته، او له متوازن عمل څخه متوازن ادراک ته، په پای کې د فرد له متوازن ادراک څخه تر ادراک پورې. د مطلق ښکلا." سرچينې