د "مونجو دېړو" د بڼو تر مېنځ توپير
Content deleted Content added
د سمون لنډیز نسته |
د سمون لنډیز نسته |
||
۱۲ کرښه:
'''موین جو دېړو''' ([[سېندي]]:موئن جو دڙو او په [[اردو]] کې عموما موہنجوداڑو بھی) د سېند سیمې یو لرغونی کولتوري منځی تېر شوی دی. دا سیمه له [[لاړکانه]] څخه شل [[کیلو متره]] لرې او د [[سکهر]] (سکر) څخه ۸۰ کیلو متره سوېل لودیځ اړخ ته پرته ده.
موین جو دېړو د [[سېندي]] ژبې ویي دی چې '''د مړو غونډۍ''' مانا ورکوي.
دا سیمه د [[سېند]] له یو بل مهم منځي [[هړپه]] څخه ۴۰۰ میلو په واټن کې پرته ده. دا ښکار د اټکل له مخې ۲۶۰۰ مخزېږد کې ودان شوې او په ۱۷۰۰ مخزېږد کال د نامالومو لاملونو له لامله وېجاړ شو. مګر ځیني لرغونپوهان پدې ګروهه دي چې د سېند د سیند مخ-بدلون، سېل، بهرني یرغل یا زلزلې مهم لاملونه کېدای شي.
Line ۱۷ ⟶ ۱۸:
مګر یو لړ پوهان پدې ګروهه دي چې دا خبره ناسمه ده چې ددې لرغونی سمیې کندنې او موندنه د [[سر جان مارشل]] لخوا ترسره شوې. دوی وايي چې د هندي نیمې وچې له وېش نه مخکې هندي لرغونپوه آر کې بهنډر په ۱۹۱۱زېږد کال دا سیمه موندلې وه. د موین جو دېړو ساتندویه ټولنې رییس حاکم شاه بخاري وایي چې "د لومړی ځل لپاره آر کې بهنډر د بودیزم د سپېڅلي مقام په توګه دې تاریخي سیمې ته پام وکړ، چې له هغې څخه یوه لسیزه وروسته سر جان مارشل دلته راغی او ددې ځای کیندنې یې پیل کړی." <ref>[http://jareeda.iucnp.org/janmar2006/aksi.htm/ جریدہ]</ref>
دا ښار په ډېر منظمه توګه ودان شوې وو، کوڅې یې پراخه او نېغې وی، او د باراني اوبو لپاره منظمه د وتو لاره وه. د اټکل له مخې تر ۳۵۰۰۰ پورې وګړي پکې اوسېدل.
لرغونپوهانو په وینا دا ښار ۷ ځله وران او بیا ودان شوی، چې ددې وېجاړي وجه د سېند سیند سیلاوونه ګڼل شوي.
دا ښار د یونسکو لخوا په نړیوال کولتوري میراث کې شمېرل شوی.
== سرچینې ==▼
▲== سرچینې ==
[[
[[
[[
[[
[[
[[Category:پېښلیک]]
[[Category:پېښلیک]]
[[fa:موهنجو دارو]]
[[en:Mohenjo-daro]]
|