د شکرې ناروغانو کې ، یو له طبي اړتیاوو څخه په منظم ډول د وینې شکر معاینه کول دي

د وینې شکر (په انګليسي ژبه : Blood Glucose Level ) د انسان یا حیوان په وینه کې د ګلوکوز اندازه ده . د انسان بدن کولی شي د هومیوستاسیس له لارې خپل د وینې شکر کنټرول کړي.

یاکا

سمول

يکا په نړۍ واله توګه د وینې د شکر د مولر غلظت اندازه کولو واحد دی، کوم چې په هر لیټر کې د ميلي ګرام په توګه راپور شوی، او په متحده ایالاتو کې، دا د ملي ګرام په هر ډیسي لیټر کې د ډله يیزې کچې سره وړاندې کیږي.

غیر معمولي مقدار

سمول

د نورمال معیار څخه د وینې شکر کې کمښت (دا د جنسیت او عمر پورې اړه لري) د هایپوګلیسیمیا (هایپوګلیسیمیا) پېښې لامل کیږي. د نورمال معیار څخه د وینې شکر کې زیاتوالی هم د هایپرګلیسیمیا (هایپرګلیسیمیا) لامل کیږي ، چې حاد ډول یې د ډایبېټس په نوم یادیږي.

د یو نورمال غیر ډایبېټیس ناروغ لپاره د روژې عادي وینې شکر شاوخوا 70 څخه تر 100 mg/dL دی. (9.3 څخه تر 5.5 ملی لیتر / لیټر)

د شکرې ناروغانو لپاره د وینې د شکرو مطلوب کچه په لاندې ډول ده:

  • د وینې شکر ناشتا: له 70 څخه تر 130 mg/dL (9.3 تر 2.7 mmol/L)
  • وروسته د وینې شکر: له 180 mg/dL څخه کم (10 mmol/L)
  • د وینې شکر 2 ساعته وروسته له خوړلو: له 140 ملی ګرامه/dL څخه کم (8.7 mmol/L)
  • په نورمال شخص کې له خواړو دوه ساعته وروسته د وینې شکر باید له 120 mg/dL (6.6 mmol/L) څخه کم وي، مګر د شکرې ناروغانو لپاره غوره هدف د 140 mg/dL څخه کم ته رسیدل دي. (8.7 mmol/liter)

ذکر شوي مطلوب ارزښتونه ممکن په ټولو ډایبایټس کې پلي نشي، او ستاسو کلینیکي شرایط ممکن داسې وي چې د درملنې ډاکټر د وینې د شکر مطلوب حد د ذکر شوي ارزښتونو څخه یو څه توپیر لري؛ د مثال په توګه، هغه خلک چې د هایپوګلیسیمیا تجربه کوي ممکن د وینې لوړ شکر ته اړتیا ولري.

د شکرې په ناروغانو کې، لکه څنګه چې د وینې د شکر لوړه کچه زیانمن کیدی شي، د وینې د شکر ناڅاپي او پرله پسې کمښت هم منفي اغیزې کولی شي؛ له همدې امله ، په هغه خلکو کې چې د ځانګړي درملنې سره د وینې شکر په مکرر ډول راټیټیږي ، ډاکټر کولی شي د وینې د شکرو لوړه کچه په پام کې ونیسي.

لکه څنګه چې یادونه وشوه، د وینې ټیټ شکر یا هایپوګلیسیمیا د شکر ناروغۍ یو له اختلاطاتو څخه دی چې باید د شکر ناروغۍ کنټرول کې په پام کې ونیول شي. هایپوګلیسیمیا د وینې شکر له 70 څخه تر 80 mg/dL پورې کمیدل دي او نښې یې عبارت دي له: د زړه ضربان لوړیدل ، چکر وهل ، د سر دروندوالی ، د مغشوش او ګونګ احساس کول ، ټکانونه ، اضطراب ، خوله کیدل ، خوب کول ، ضعف او لوږه او سپکې خبرې

د کلینیکي شرایطو پورې اړه لري، درملنه کوونکی ډاکټر کولی شي د وینې د شکر یو مشخص حد په پام کې ونیسي د مناسب وینې شکر په توګه؛ نو باید په یاد ولرئ چې د وینې د شکرو کنټرول د شکرې ناروغۍ د منفي اغیزو د رامینځته کیدو مخنیوي لپاره دی ، او تاسو باید ورته په لیوالتیا ونه ګورئ ، مګر تاسو باید د متخصص ډاکټر په مشوره د وینې شکر په مناسب حد کې وساتئ. دا باید د هایپوګلیسیمیا له خطر څخه هم مخنیوی وکړي. که ستاسو د وینې د شکر کچه یو څه له کنټرول څخه بهر وي، تمرین د دوی د کنټرول لپاره یوه ښه لار ده. [۱]

سرچینې

سمول
2. دیابت و قند خون چیست و چطور می‌توان آن را کنترل کرد؟