استحصال ، مېوه اخيستنه یا استثمار (انګلیسي: Exploitation of labour)د بل د کار د ثمرې کارولو مانا لري. استحصال په مختلفو ټولنیزو-سیاسي سیسټمونو کې مختلف شکلونه لري. لکه څنګه چې د فیوډالیزم په دوره کې، استثمار د مالکانو لخوا په ځمکو کې د بزګرانو د کار د میوو راټولول شامل وو. او په سرمایه دارۍ نظام کې استحصال د سرمایه دارانو یا د تولید د وسیلو د خاوندانو لخوا د "کارګرانو لخوا تولید شوې شتمنۍ" د راټولولو په شکل کې دی. [۱] او دا د استعمار څخه ډېر توپیر لري.

کارل مارکس د استثمار لومړنی او تر ټولو اغېزمن تیوریست ګڼل کېږي. مارکس د کارګرانو (کارګرانو) استثمار د اخلاقي بې انصافۍ په توګه پیژني، مګر په اقتصادي بې انصافۍ یې ډیر ټینګار وکړ، د تولید شوي ارزښت په پرتله د تادیاتو ریاضياتي بې عدالتۍ ټینګار وکړ. اقتصاد پوهان د استثمار په شننه کې د مارکس او ادم سمیټ د څرګندونو په اړه د قدرت د استثمار په اړه سره ویشل شوي دي. د مارکس په څیر، سمت په ځینو اقتصادي سیسټمونو کې استحصال ته د سیسټمیک او اصلي پیښې په توګه نه، بلکې د اختیاري اخلاقي بې عدالتۍ په توګه لیدلی. [۲]

اړوندې پوښتنې

سمول

پايڅوړ

سمول
  1. فرهنگ اندیشهٔ مارکسیستی- اثرویلیم باتومور- ترجمه اکبر معصوبیگی- نشر بازتب نگار- چاپ اول ۱۳۸۸-ص۶۰
  2. Horace L. Fairlamb, 'Adam's Smith's Other Hand: A Capitalist Theory of Exploitation', Social Theory and Practice, 1996.