غوښه
غوښه د پښتو ژبې کلمه ده. د وزې غوښه کوچنۍ غوښه بلل کیږي او د غوا غوښه غټه غوښه بلل کیږي. په ساینسي لحاظ، غوښه روغتيايي خواړه ګڼل کیږي ځکه چې دا د پام وړ پروټین لري.[۱] سرچینېسمولموږ د مختلفو حیواناتو غوښه تر لاسه کوو – په اسلام کې د هر څاروي غوښه حلاله نه ده، خو یوازې یو څو ځانګړي حیوانات دي چې غوښه یې حلاله ده – په دغو حیواناتو کې غوا، غواګانې، وزې، اوښان، هوسۍ او ماهي شته. درې ډوله مرغان پکې شامل دي - سربېره پردې ، ځینې مرغان هم حلال دي - مسلمانان دا څاروي په حلال ډول ذبح کوي او غوښه یې خوري - مسلمانان د خپل مذهبي جشن "لوی اختر" په مناسبت د دوی د حیثیت سره سم غواګانې ، غوايان، وزې او اوښان حلالوي - پرته له مبالغې، د دغو ذبح شويو څارويو شمېر ميليونونو ته رسېږي، خو له دې سره سره د دغو څارويو شمېر نه کمېږي - د خنزير غوښه هم په لوېديځو هېوادونو کې عام ده، خو د اسلام له نظره حرامه ده او مسلمانان يې په کلکه د غوښې له استعماله ډډه کوي. پخلیسمولغوښه په مختلفو طریقو پخيږي یا خوړل کېدی شي، لکه پخول یا جوش کول - د هند په نیمه وچه کې، د غوښې ډېری پخلي جوړیږي، لکه قورمه، بریاني، نهاري، او داسې نور، خوندور خواړه چمتو کیږي چې پکې باربیکیو، ټیکا او نور شامل دي. |
- ↑ Ayyıldız, Esat. “Klasik Arap Edebiyatında Et Motifi”. International Malatya Gastronomy Culture and Tourism Conference. ed. Aynur Ismayilova – Gunay Rzayeva. 19-24. Malatya: IKSAD Publishing House, 2022.