د بنګله دېش خپلواکۍ جګړې پرمهال د جنسي تېريو پېښې
په 1971 کي د بنګله دیش د خپلواکۍ د جګړې په جریان کی د پاکستان د پوځ او د رضاکار نیمه پوځي ځواک غړو د نسل وژنې په سیستماتیکي پیښي کي د 200,000 څخه نيولې تر 400,000 پوري بنګالي مېرمنو عزتونه لوټ او پر هغوی یې جنسي تېرئ وکړ. [۱] [۲] [۳] [۴] په دې جنسي تیري کي د بنګالي هندو میرمنو ترڅنګ د پاکستاني پوځ او د هغوی د متحدینو لخوا پر بنګالي مسلمانو میرمنو باندي هم تېرئ وسو. [۵] [۶] [۷] د ښځینه قربانیانو لوی شمېر غړو د پاکستاني پوځ ددغه کرغېړن عمل په پایله کي ځانوژني ترسره کړې او ځیني یې هم ګاونډي هیواد هندوستان ولاړلې. په یاده پېښه کي پاکستان پلوه ملایانو د پاکستاني پوځ دغه کرغېړن عمل روا وباله او قرباني ښځي یې د "جګړې غنيمت" ونومولې. [۸] [۹] د راپورونو پر بنسټ یو شمېر دغه کسانو او د ګوندونو فعالانو یې د پوځ ترڅنګ د ښځو په جنسي تیري او تښتولو کي هم رول ولوباوه. [۹]
| ځانګړې وېشنيزه |
|---|
| برخه د |
|---|
پاکستاني واکمنان په دې باور وه چي د بنګله دېش د خپلواکۍ تر شا د هندوانو لاس دی، نو ځکه یې خپل عمل له هره اړخه سم ګاڼه. د پاکستان پوځ او ددوي ملاتړو ادعاء کول چي بنګالي مسلمانان د هندوانو د دودونو د ساتلو له امله بلکل ددې وړتیا لري، چي یاد ظلم ورسره ترسره سي. [۵] مسلمان پاکستاني نارینه بیا په دې باور وه چي د ملي ناخوالو د حل لپاره د هندو ښځو قرباني اړینه ده او باید چي پاکستانئ پوځ زورزیاتئ ورسره وکړي.
کره شواهد ښیي چي ځینو پاکستان پلوه امامانو او ملایانو د پاکستاني پوځ له خوا د جنسي تیري ملاتړ په بشپړه توګه کړی وو، او داسي فتواوې یې صادري کړي وې چي پر اساس یې بنګالۍ مېرمني د جګړې غنیمت او مینځي بلل کېدلې. [۹] د پاکستانیانو دغه جنسي تیرئ په تاریخي توګه د زرګونو ښځو د امیندوارۍ، ځان وژني، د جنګی ماشومانو د زیږون، سقط، د نوي پیدا سوو ماشومانو د وژني او د قربانیانو د تبعیض سبب وګرځېدی. یاده پېښه په نړیوال تاریخ کي د جګړې پر مهال د جنسي تیري یو له خورا زړه بوږوونکو پیښو څخه ګڼل کیږي. [۱۰] د ۱۹۷۱ کال د ډسمبر په میاشت کي د پاکستاني پوځ له تسلیمېدو وروسته ددوی دغه کرغېړن عمل پای ته ورسېد. [۱۱] [۱۲]
د بنګله دېش د پیښي په جریان کي بنګالي مسلمان ملتپالو پر هندي مسلمانو ښځو باندي هم ډله ایز جنسي تیرئ وکړ، دا ځکه چي هندي مسلمانو ټولنو د پاکستان ملاتړ کاوه. [۹]
په ۲۰۰۹ کال کي (د ۱۹۷۱ کال له پېښي نږدې ۴۰ کاله وروسته) د بنګله دېش د جنګي جرمونو د حقیقت موندنې کمېټې په یوه راپور کې ۱۵۹۷ کسان د جنسي تېري په ګډون په بېلابیلو جنګي جرمونو تورن کړل. د بنګله دېش د جنسي تیري د قربانیانو کیسې په بېلابیلو فلمونو او ادبیاتو کي ویل سوي او په هنر کي ښودل سوي دي.
د 1972 راهیسي د جګړې په جریان کي د جنسي تیري قربانیان د بنګله دېش د حکومت لخوا د بیرنګونا، یا "د جګړې اتلانو" په توګه وپېژندل سول. [۱۳] [۱۴]
سرچينې
سمول- ↑ Sharlach 2000.
- ↑ Sajjad 2012.
- ↑ Ghadbian 2002.
- ↑ Mookherjee 2012.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Shirazi, Faegheh (27 September 2009). Velvet Jihad: Muslim Women's Quiet Resistance to Islamic Fundamentalism. University Press of Florida. ISBN 978-0-8130-5910-5.
Muslim Bengali women have been raped by Pakistani soldiers to "cleanse" them of their alleged tendencies to uphold their Hindu traditions.
- ↑ Misra, Amalendu (13 May 2013). Politics of Civil Wars: Conflict, Intervention & Resolution (په انګليسي). Routledge. p. 56. ISBN 978-1-134-14130-2.
During the civil war in East Pakistan (Bangladesh, 1971), for instance, an estimated 200,000 Bengali Muslim women were raped by the West Pakistani Urdu-speaking Muslim soldiers. In addition, around 25,000 women were forcibly impregnated in order to crush the demand for a separate homeland for Bengalis.
- ↑ Bartrop, Paul R.; Jacobs, Steven Leonard, eds. (2014). Modern Genocide: The Definitive Resource and Document Collection. ABC-CLIO. p. 1866. ISBN 978-1-61069-364-6.
- ↑ Siddiqi 1998.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ D'Costa 2011.
- ↑ Shafqat 2007.
- ↑ Kabia 2008.
- ↑ Wheeler 2000.
- ↑ Invalid
<ref>tag; no text was provided for refs named:0 - ↑ . 2021-11-02.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help);|doi-access=requires|doi=(help); Missing or empty|title=(help)