اډمنډ هسل
اډمنډ هسل ګوستاف البریکت هسل (۸ اپریل ۱۸۵۹ – ۲۷ اپریل ۱۹۳۸) یو یهودی – الماني ملحد، فیلسوف او ریاضی پوه و چا چې د «فینومینولوژي» (ښکارنده پېژندنه) مکتب بنسټ ايښی دی.[۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱]
اډمنډ هسل | |
---|---|
د شخص مالومات | |
زېږون نوم | |
پيدايښت | |
مړینه | |
رکن | د امریکا د هنرونو او پوهنې اکاډمي |
عملي ژوند | |
استاد | |
نامتو زده کونکي | مارټین هایډېګر ، ايډيت سټاين |
کار/مسلک | |
کاروونکي ژبه | |
د کړنې څانګه | فلسفه ، پوهنپوهنه ، ایډیالیزم [۲] |
مؤثر | ګوتلوب فريج ، امانوېل کانت |
خوځښت | لوېديځه فلسفه |
سمول |
د هغه په پخواني کار کې، هغه د ارادې د تحلیلونو پر بنسټ په منطق کې د تاریخ او ارواپوهنې انتقادونه تشریح کړل. د هغه په تازه کار کې، هغه غوښتل چې د تش په نامه «فینومینولوژيکی» کمښت پر بنسټ یو منظم بنسټيز علم پر مخ بوځي. استدلال کوي چې ماورایي شعور د ټولو ممکنه پوهو حدود ټاکي، هسل «فینومینولوژي» د ماورايي نظرياتي فلسفې په توګه بیا تعريف کړه. د هسل فکر د شلمې پیړۍ پر فلسفه ژوره اغیزه درلوده او هغه په معاصره فلسفه او له معاصرې فلسفې ورهاخوا علومو کې د پام وړ څېره ده.
هسرل د ریاضیاتو زده کړه کړې وه چې د «کارل وییرسټراس» او «لیو کونیګسبرګر» له خوا تدریس کیده، همداراز فلسفه يې ويلې وه چې د «فرانز برینټانو» او «کارل سټمپف» له خوا تدریس کیده. هغه د ۱۸۸۷ز کال څخه په «هالي» کې د شخصي فلسفې درس ورکاوه، وروسته د پروفیسور په توګه، لومړی له ۱۹۰۱ز کال څخه په «ګوتینګن» کې، بیا له ۱۹۱۶ څخه تر ۱۹۲۸ز کال پورې د هغه د تقاعد کیدو پورې په «فریبورګ» کې مدرس و، له کوم وروسته چې هغه په لوړه کچه توليدي کارونه کول. په ۱۹۳۳ز کال کې، د المان د کارګرانو ملي سوسیالیست ګوند د توکميزو قوانینو لاندې، هسل د هغه د کورنۍ د یهودی مخينې له امله هغه د «فریبورګ» له کتابتون څخه و ايست او میاشتې وروسته یې د دویچه اکاډمۍ څخه استعفا ورکړه. د یوې ناروغۍ له امله، هغه په ۱۹۳۸ز کال کې په «فریبورګ» کې ومړ. [۱۲][۱۳]
ژوند او مسلک
سمولد ځوانۍ کلونه او زده کړه
سمولهسل په ۱۸۵۹ز کال کې په «Proßnitz» کې زېږېدلی و چې د «موراویا مارګریټ» یو ښار دی، کوم چې وروسته د اتريشي سترواکۍ برخه وه او کوم چې اوسمهال د چيک جمهوريت د «Prostějov » په نوم سيمه ده. هغه په یوه یهودي کورنۍ کې زیږیدلی و چې د څلورو خوېندو وروڼو دويم و. پلار يې د ښځو د خولیو جوړونکی او خرڅونکی و. د هغه ماشومتوب په « Prostějov » کې تیر شوی، کوم ځای کې چې هغه د سیکولر ابتدایه ښوونځی ته تلو. وروسته هسل «ریالجیمنازیم» کې د زدکړې لپاره «ویانا» ته سفر وکړ او ورپسې په «اولوموک» (Ger.: Olmütz) کې د سټیټ جمنازیم کې داخل شو. [۱۴][۱۵]
له ۱۸۷۶ څخه تر ۱۸۷۸ز کال پورې د «لیپزګ» په پوهنتون کې، هسل د ریضیاتو، فزیک، او ستورپوهنې زدکړې وکړې. په «لیپزګ» کې د «ویلیم ونډټ» له خوا چې د معاصرې ارواپوهنې بنسټګر دی، د فلسفې د درسونو څخه اغېزمن شو. وروسته هغه د برلین د «بریدریک ویلیم» پوهنتون ته ولاړ (د نن ورځې د برلین د هومبولډ پوهنتون)، چیرته چې هغه د «لیوپولډکرانیکیل» او مشهور «کارل وییرسټراس» تر سرپرستۍ لاندې د ریاضیاتو زدکړې ته دوام ورکړ. په برلین کې هغه په «توماس ګیریګ مساریک» کې یو ښوونکی وموند، بیا د «فرانز برینټانو» پخوانی د فلسفې زده کونکی او وروسته د چکوسلواکیا لومړی ولسمشر و. هلته هسل د «فریدریچ پاولسین» د فلسفې په درسونو کې هم ګډون وکړ. په ۱۸۸۱ز کال کې هغه د ویانا پوهنتون ته ولاړ، څو د «لیو کونیګسبرګر» (د ویریسټراس پخوانی زده کوونکی) تر څارنې لاندې خپلې د ریاضیاتو زدکړې بشپړې کړي. په ۱۹۹۳ز کال کې په ویانا کې د (د تغیراتو په محاسبه کې ونډې) کار سره هغه خپله دوکتورا تر لاسه کړه. [۱۶]
په ښکاره ډول د هغه د شلو کلونو په جریان کې د نوي عهد نامې سره د اشنا کیدو په پایله کې، هسل وغوښتل چې په ۱۸۸۶ز کال کې د لوتران کلیسا کې ورته مذهبي غسل ورکړل شي. د هسل پلار «اډولف» په ۱۸۸۴ز کال کې مړ شو. «هربرټ شپیګلبرګ» لیکي، (په داسې حال کې چې د هغه وخت د ډیرو اکادمیکو پوهانو په پرتله بهرنی مذهبي عمل هیڅکله د هغه په ژوند کې نه و داخل شوی، د هغه ذهن د مذهبي ښکارندې لپاره لکه د نورو ریښتینو تجربو لپاره خلاص و. کله ناکله هسل خپل هدف د اخلاقي "تجدید" په توګه لیده. ««سپيګلبرګ» وايي، که څه هم په ټولو شیانو کې د بنسټیز او منطقي خپلواکۍ ثابت پلوۍ سره سره، هسل کولای شول "د خپل مسلک په اړه او حتی د هغه د ماموریت په اړه چې د خدای د ارادې لاندې د فلسفې او ساینس لپاره نوې لارې ومومي". [۱۷]
په ریاضیاتو کې د دوکتورا سند تر لاسه کولو وروسته، هسل بیرته برلین ته ستون شو، څو د «کارل وییرستراس» د مرستیال په توګه کار وکړي. خو لا دمخه هسل د فلسفې د تعقیبولو لیوالتیا احساس کړې وه. وروسته پروفیسر «وییرستراس» ډیر سخت ناروغ شو. هسل ویانا ته راستنیدو لپاره ازاد شو، چیرنته چې د پوځ د دندې د لنډ خدمت وروسته هغه خپل فکر فلسفې ته وقف کړ.
په ۱۸۸۴ز کال کې د ویانا په پوهنتون کې هغه په فلسفه او فلسفي ارواپوهنې د «فرانز برینټانو» درسونو ته حاضر شو. «برنټانو» هغه د «برنارډ بولزانو، هرمن لوټز، جې سټوارټ مل» او «ډیویډ هیوم» لیکنو سره بلد کړ. هسل له «برنټانو» دومره متاثره شو چې خپل ژوند یې ارواپوهنې ته وقف کړ؛ په حقیقت کې، «فرانز برینټانو» اکثرا پر هغه تر ټولو زيات نفوذ لرونکي په توګه پېژندل کېږي، د بیلګې په توګه، د مقصديت په اړه .[۱۸]
د علمي سلا په تعقیب، دوه کاله وروسته په ۱۸۸۶ز کې هسل د «برینټانو» د پخواني زده کونکي «کارل سټمپف» په تعقيب د «هیل» پوهنتون ته لاړ، څو هلته استوګنه تر لاسه کړي چې دا کار به هغه ته د پوهنتون په کچه د تدریس وړتیا ورکړي. هلته، د «سټمپف» تر څارنې لاندې، هغه په ۱۸۸۷ز کال کې د « Über den Begriff der Zahl» (د شمیرې پر مفهوم) په عنوان لیکنه وکړه، کومې چې وروسته د هغه د لومړني مهم اثر لپاره اساس وګرځېد چې دا اثر د «Philosophie der Arithmetik» (۱۸۹۱) په نوم و. [۱۹]
په ۱۸۸۷ز کال کې هسل له «مالوین سټینشینیډر» سره واده وکړ، دا یو داسې يو ځای والی و چې پنځوس کاله یی دوام وکړ. په ۱۸۹۲ز کال کې د هغوی لور «الیزابیت»، په ۱۸۹۳ز کال کې د هغوی زوی «ګیرارټ» او په ۱۸۹۴ز کال کې د هغوی بل زوی «ولفګانګ» وزیږیدل. الیزابیت په ۱۹۲۲ز کال کې واده وکړ، او ګیرارټ په ۱۹۲۳ز کال کې؛ خو ولفګانګ د لومړنۍ نړیوالې جګړې د تلفاتو څخه وو. ګیرارټ د قانون فیلسوف شو چې په متحده ایالاتو کې او د جګړې وروسته په اتریش کې د تدريس پر مهال يې د مقایسوي قانون موضوع کې ونډه درلوده.[۲۰][۲۱]
د فلسفې پروفيسر
سمولهسل له واده وروسته په فلسفه کې خپل اوږد تدریس پیل کړ. هغه په ۱۸۸۷ز کال کې د هال په پوهنتون کې د خصوصی بې معاشه استاد په توګه پیل وکړ. په ۱۸۹۱ز کال کې هغه خپل «Philosophie der Arithmetik. Psychologische und logische Untersuchungen» خپرور کړ چې په فلسفه او ریاضیاتو کې يې خپلې پخوانۍ زده کړې پکې انځور کړې وې او د ریاضیاتو د بنسټ په توګه د رواني شرایطو وړاندیز يې وکړ. دې د «ګوتلوب فریج» منفي غبرګون له ځانه سره درلود، چا چې د دې اثر په ارواپوهنه نيوکه وکړه.[۲۲][۲۳]
په ۱۹۰۱ز کال کې هسل له خپلې کورنۍ سره د «ګاټینجین» پوهنتون ته ولاړ، چیرته چې هغه د غیر معمولي پروفیسور په توګه درس ورکاوه. د دې څخه لږ مخکې د هغه یو لوی کار « Logische Untersuchungen » (هال، ۱۹۰۰-۱۹۰۱) خپور شو. لومړی ټوک د "خالص منطق" په اړه تجربه لرونکي انعکاس لري چې په هغې کې په احتیاط سره "ارواپوهنه" ردوي. دا کار په ښه توګه تر لاسه شو او د هغه سیمینار موضوع شوه چې د «ویلهیم ډیلټي» له خوا ورکړل شوی و. هسل په ۱۹۰۵ز کال کې برلین ته د «ډیلتهي» لیدو لپاره سفر وکړ. دوه کاله وروسته په ایټالیا کې هغه د خپل الهام بخښونکي زاړه ښوونکي «فرانز برینټانو» او د ریاضي پوه «کانسټنټین کاراتوډوري» سره لیدنه وکړه. «کانټ» او «ډیکارت» هم اوس د هغه په فکر اغیز درلود. په ۱۹۱۰ز کال کې هغه د «لوګوس» ژورنال شريک مدیر شو. په دې موده کې هسل د داخلي وخت شعور په اړه درسونه وړاندې کړل چې څو لسیزې وروسته د هغه پخواني شاګرد «هیډیګر» د خپرولو لپاره اصلاح کړل.[۲۴][۲۵][۲۶]
سرچينې
سمول- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ پیوستون : 118555006 — د نشر نېټه: ۹ اپرېل ۲۰۱۴ — منښتلیک: Creative Commons CC0 License
- ↑ NL CR AUT ID: https://aleph.nkp.cz/F/?func=find-c&local_base=aut&ccl_term=ica=jk01043325 — د نشر نېټه: ۷ مارچ ۲۰۲۳
- ↑ "Husserl". Collins English Dictionary. HarperCollins. نه اخيستل شوی 24 August 2019.
- ↑ کينډۍ:Cite dictionary[مړه لينکونه][مړه لينکونه][مړه لينکونه]
- ↑ "Husserl". انګليسي ژبې امريکايي ميراث قاموس (پنځم ed.). هارپېرکولينز. نه اخيستل شوی 24 August 2019.
- ↑ مېريام وېبسټر Husserl
- ↑ Krech, Eva-Maria; Stock, Eberhard; Hirschfeld, Ursula; Anders, Lutz Christian (2009). Deutsches Aussprachewörterbuch [German Pronunciation Dictionary] (په جرمني). Berlin: Walter de Gruyter. pp. 465, 598. ISBN 978-3-11-018202-6.
- ↑ Smith, D. W. (2007). Husserl. p. xiv.
- ↑ Leo Strauss (1995). Keneth Hart Green (ed.). Jewish Philosophy and the Crisis of Modernity: Essays and Lectures in Modern Jewish Thought. New York State, USA: SUNY Press. p. 466. ISBN 0-79-142774-9.
- ↑ Inwood, M. J. (2005). Honderich, Ted (ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. p. 408. ISBN 0-19-926479-1.
- ↑ Solomon, Robert C. (1999). Audi, Robert (ed.). The Cambridge Dictionary of Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. p. 403. ISBN 0-521-63722-8.
- ↑ Cooper-Wiele, J. K., The Totalizing Act: Key to Husserl’s Early Philosophy (Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 1989).
- ↑ Kockelmans, J. K., Phenomenology and the Natural Sciences: Essays and Translations (Evanston: Northwestern University Press, 1970), p. 3.
- ↑ Joseph J. Kockelmans, "Biographical Note" per Edmund Husserl, at 17–20, in his edited Phenomenology. The Philosophy of Edmund Husserl and Its Interpretation (Garden City NY: Doubleday Anchor 1967).
- ↑ "Husserl Page: Husserl's Biography in Brief". www.husserlpage.com.
- ↑ Joseph J. Kockelmans, "Biographical Note" per Edmund Husserl, at 17–20, in his edited Phenomenology. The Philosophy of Edmund Husserl and Its Interpretation (Garden City NY: Doubleday Anchor 1967).
- ↑ Spiegelberg, H. The Phenomenological Movement. A historical introduction. The Hague: Martinus Nijhoff, 2d ed. ISBN 9024702399. Vol. I, pp. 85–87. It was reported "from witnesses of Husserl's last days – that Husserl had something like a deathbed conversion." Spiegelberg (1971) at I:85.
- ↑ Spiegelberg, H., The Context of the Phenomenological Movement (Berlin/Heidelberg: Springer Science+Business Media, 1981), p. 134.
- ↑ Kockelmans, "Biographical Note" per Edmund Husserl, 17–20, at 17–18, in his edited Phenomenology (Doubleday Anchor 1967). Husserl's 'Philosophie der Arithmetik is further discussed here below.
- ↑ "Gerhart Husserl; by H. Pallard and R. Hudson". Archived from the original on 7 February 2005.
- ↑ "Husserl Page: Husserl's Biography in Brief". www.husserlpage.com.
- ↑ Cf., "Illustrative extracts from Frege's Review of Husserl's Philosophie der Arithmetik", translated by P.T.Geach, at 79–85, in Peter Geach and Max Black, editors, Translations from the Philosophical Writings of Gottlob Frege (Oxford: Basil Blackwell 1977).
- ↑ Edmund Husserl. Stanford Encyclopedia of Philosophy: What the exact impact this criticism by Frege may have had on Husserl's subsequent positions is the subject of debate. See below herein the section "Husserl and the Critique of Psychologism" and the subsection "Philosophy of Logic and Mathematics".
- ↑ Husserl's Logische, in its disentangling of psychology from logic, also served as preparation for the later development of his work in phenomenological reduction. Marvin Farber, "Husserl and Philosophical Radicalism. The ideas of a presuppositionless philosophy" 37–57 at 47–48, in Kockelmans, ed., Phenomenology (1967).
- ↑ Cf., Paul Ricœur, Husserl. An Analysis of His Phenomenology (Northwestern University 1967) at 29–30. Ricœur traces Husserl's development from the Logische Untersuchungen to his later Ideen (Ideas, 1913), as leading from the psychological to the transcendental, regarding the intuition of essences (which the methodology of the phenomenological reduction allows). The book Husserl contains translations of Ricœur's essays of 1949–1967.
- ↑ Husserl, Vorlesungen zur Phänomenologie des inneren Zeitbewusstseins (1928), translated as The Phenomenology of Internal Time Consciousness (Indiana University 1964).