عصبي علوم د عصبي سیسټم (مغزو، نخاع او محیطي عصبي سیسټم) او د هغو د دندو علمي مطالعه ده. دا یو څو اړخیزه علم دی چې فیزیولوژي، اناټومي، مالیکولي بیولوژي، پرمختیایي بیولوژي، سایټولوژي، ارواپوهنه، فیزیک، کمپیوټر ساینس، کیمیا، طب، احصایه او ریاضیکي ماډل جوړونه د نیورونونو، ګلیا او عصبي سرکټونو د بنسټیزې او بېړنۍ ځانګړتیاوو درک لپاره سره ترکیب کوي. د زده‌کړې، حافظې، چلند، درک او شعور بیولوژيکي اساس پوهه د اریک کنډل له لوري د بیولوژيکي علمونو د «حماسي ننګونې» په توګه توصیف شوی ده.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

د عصبي علومو لمن د وخت په تېرېدو سره پراخه شوې ده ترڅو په بېلابېلو پیمانو کې د عصبي سیسټم مطالعې لپاره کارول شوي بېلابېل چلندونه په کې شامل شي. د عصبي ساینس پوهانو لخوا کارول شوي تخنیکونه ډېر پراخ شوي دي، په هرې عصبي حجرې باندې له مالیکولي او حجروي مطالعاتو څخه نیولې په مغز کې د حسي، حرکتي او پېژندګلوي دندو تر انځور اخیستنې پورې.

تاریخ

سمول

د عصبي سیسټم په هکله لومړنۍ مطالعه لرغوني مصر پورې اړوند ده. ټرپانېشن، د رواني اختلالاتو یا د سر ټپونو د درملنې یا هم د کوپړۍ د فشار کمولو لپاره د کوپړۍ د سوري کولو جراحي عملیات، د لومړي ځل لپاره په نیولیټیک دوره کې ثبت شو. له میلاد څخه ۱۷۰۰ کاله مخکې لاسي لیکنې ښکاروي چې د دماغي صدمو نښو په هکله مصریانو ځینې معلومات درلودل.[۸]

د مغزو د دندې په هکله لومړنیو لیدلورو کې ویل کېدل چې هغه د «کوپړۍ د ډکولو» لپاره یو ډول دی. په مصر کې، د منځني سلطنت له وروستیو څخه وروسته، ماغزه په منظم ډول د مومیایي کېدو لپاره د چمتو کېدو لپاره اخیستل کېده. په هغه وخت کې باور پر دې وو چې زړه د هوښیارتیا مرکز دی. د هروډوټوس په وینا، د مومیایي کولو لومړنی ګام دا وو چې «یوه کږه اوسپنه واخېستل شي او د هغه په واسطه ماغزه د پوزې له سوریو څخه بهر کړي، له همدې لارې به یې له یوې برخې څخه خلاص شو، په داسې حال کې چې په کوپړۍ کې پاتې نوره برخه به یې د درملو په واسطه مینځل کېده».[۹]

دا لیدلوری چې زړه د هوښیارتیا سرچینه ده، د یوناني ډاکټر هیپوکراټ تر وخته پورې ونه ننګول شو. هغه په دې باور وو د دې لپاره چې تخصصي غړي (لکه سترګې، غوږونه، ژبه) په سر کې مغزو ته نږدې قرار لري - ماغزه یوازې احساس پورې تړاو نه لري – بلکې د هوښیارتیا مرکز هم دی. افلاطون هم په دې باور وو چې ماغزه د اروا د عقلاني برخې د ژوند ځای دی. خو ارسطو په دې باور وو چې زړه د هوښ مرکز دی او مغز د زړه د تودوخې کچه تنظیموي. دا لیدلوری په ټولیز ډول ومنل شو تر هغو چې رومي ډاکټر جالینوس، د هیپوکراټ یو له پلویانو څخه او د رومي ګلاډیاټورانو ډاکټر، ولیدل چې د هغه ناروغانو چې به کله مغزو ته زیان ورسېد، بیا به یې خپل ذهني وړتیاوې هم له لاسه ورکولې.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

ابولقاصص، آوېروس، آويسېنا (ابن سینا)، آوینزوار او مایمونیډس چې په منځنیو پېړیو کې د اسلام په نړۍ کې فعال وو، د مغز اړوند ځینې طبي ستونزې یې تشریح کړې. په رنسانس اروپا کې، وسالیوس (زوکړه ۱۵۱۴ – مړینه ۱۵۶۴)، رنه ډېکارټ (زوکړه ۱۵۹۶ – مړینه ۱۶۵۰)، ټوماس ویلیس (زوکړه ۱۶۲۱ – مړینه ۱۶۷۵) او جان سوامردام (زوکړه ۱۶۳۷ – مړینه ۱۶۸۰) هم د عصبي علومو سره زیاته مرسته وکړه.

د ۱۷۰۰مې لسیزې په وروستیو کې د لویجي ګالواني مخکښ کار د عضلاتو او نیورونونو الکټریکي تحریک پذیرۍ مطالعې لپاره لار هواره کړه. د نولسمې پېړۍ په لومړۍ نیمایي کې، جان پیر فلورنس، په ژوندیو حیواناتو کې د ماغزو ځایي زخمونو سر ته رسولو آزمېښتي میټوډ کې مخکښ وو او پر حرکت، حساسیت او چلند یې د هغوی اغېزې توصیف کړې. په  ۱۸۴۳م کال کې امیل دو بایس-ریمونډ د عصبي سیګنال الکټریکي (برقي) طبعیت څرګند کړ، چې هرمان فون هلمهولټز یې بیا سرعت اندازه کړ، او په ۱۸۷۵م کال کې ریچارډ کاتن د سویانو او بیزوګانو په مغزي نیمه‌کرو کې الکټریکي پدیدې وموندلې. آډولف بېک په ۱۸۹۰م کال کې د سویانو او سپیانو د خپل سرو الکټریکي فعالیتونو ورته مشاهدې خپرې کړې. د مایکروسکوپ له اختراع او د ۱۸۹۰مې لسیزې په وروستیو کې د کامیلو ګولجي لخوا د رنګ ورکونې کړنلارې له پرمختیا وروسته د مغز مطالعې لا پېچلې شوې. په دې کړنلاره کې د هر یوه نیورون د پېچلو جوړښتونو ښکاره کولو لپاره د کروماټ له مالګې څخه کار واخیستل شو. د هغه تخنیک د سانټیاګو رامون او کاخال لخوا وکارول شو او د نیورون د عقیدې جوړېدو لامل شو، هغه فرضیه چې د مغز وظیفوي واحد نیورون دی. ګولجي او رامون وای کاخال په ۱۹۰۶م کال کې په ټول مغز کې د نیورونونو په هکله د مشاهدو، توصیفونو او پراخو طبقه بندیو له امله د فیزیولوژي یا طبابت نوبل ډالۍ ترلاسه کړه.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]

له دې څېړنې سره برابر، پاور بروکا، چې د مغزو له اړخه زیانمن شویو ناروغانو سره یې کار کاوه، سپارښتنه وکړه چې د مغزو ځانګړي ځایونه د ځانګړو دندو لپاره مسئول دي. په هغه وخت کې، د بروکا موندنې د فرانټس جوزف ګال نظریې د تایید په توګه په پام کې نیول کېدې چې ژبه ځایي ده او ځانګړي رواني کړنې د مغزو کورټکس په ځانګړو ځایونو کې ترسره کېږي. د کړنو د ځایي کولو فرضیه د جان هاګلینګس جکسون لخوا د مېرګي ناروغانو مشاهدې سره ملاتړ شوه، چې په بدن کې د قبضې یا اختلاج پرمختګ لیدلو سره د حرکي قشر (کورټکس) جوړښت په هکله یې په سمه توګه اټکل وکړ. کارل ورنیک د ژبې تولید او درک کې د مغز د ځانګړو جوړښتونو تخصصي کېدو نظریې ته لا ډېره پراختیا ورکړه. د عصبي عکس اخیستو تخنیکونو له لارې مډرن څېړنې، اوس هم د براډمن مغزي سایټوآرکیټکټونیک نقشې (د حجروي جوړښت مطالعې ته اشاره لري) څخه او د دې دورې له اناټومیکي تعریفونو څخه کار اخلي ترڅو ښکاره کړي چې د مغز د قشر بېلابېل ځایونه د ځانګړو دندو د ترسره کولو په وخت کې فعالېږي.[۱۹][۲۰][۲۱]

د شلمې پېړۍ په اوږدو کې، عصبي علومو خپل ځان ته د یوې جلا اکاډمیکې رشتې په توګه په پېژندل کېدو پیل وکړ، او نور په نورو رشتو کې د ننه د عصبي سیسټم مطالعې څخه راووت. اریک کنډل او ملګرو یې له ډاوېډ ریوچ، فرانسیس او شمیټ، او سټیفن کوفلر څخه د دې رشتې په جوړونه کې د مهم رول لرونکو‌ په توګه یادونه کړې ده. ریوش له کلینیکي ارواپوهنې سره د اساسي اناټومیکي او فیزیولوژیکي څېړنو ادغام د والټر ریډ پوځ په څېړنيز انسټیټوټ کې پیل کړ چې په ۱۹۵۰مه لسیزه کې پیل شو. په هماغه دوره کې، شمیټ په بیولوژي څانګه کې د عصبي علومو یوه څېړنیزه خپرونه د ماساچوسټ ټکنالوژۍ په انسټیټوټ کې تاسیس کړه چې بیولوژي، کیمیا، فیزیک او ریاضیات به یې سره یوځای ته راټولول. د عصبي علومو لومړنۍ خپلواکه څانګه (چې په هغه وخت کې ورته رواني بیولوژي ویل کېده) په ۱۹۶۴م کال کې د کالیفورنیا پوهنتون په ایروین کې د جیمز ال مک‌ګاګ لخوا تاسیس شوه. له هغه وروسته، بیا په هاروارډ طبي پوهنتون کې هم په ۱۹۶۶م کال کې د اسټیفان کوفلر لخوا د نیوروبیولوژي څانګه تاسیس شوه.[۲۲][۲۳][۲۴]

د نیورونونو او عصبي سیسټم دندې په هکله پوهاوی د شلمې پېړۍ په اوږدو کې په زیاتېدونکي کچه دقیق او مالیکولي شو. د بېلګې په توګه، په ۱۹۵۲م کال کې، آلن لویډ هوجکین او انډریو هوکسلي د یوه کب لوی اکسون په نیورونونو کې د الکټریکي سیګنالونو د لېږد لپاره یو ریاضيکي موډل وړاندې کړ، کوم ته چې هغوی د «عمل وړتیا یا پوټنشل» نوم ورکړ، او دا چې څنګه دا پیل او خپاره کېږي، چې د هاجکین-هوکسلي موډل په توګه پېژندل کېږي. په ۱۹۶۱-۱۹۶۲ کلونو کې، ریچارډ فیټزهوګ او جي ناګومو د هاجکین-هوکسلي موډل لا ساده کړ، کوم چې د فیټزهوګ-ناګومو موډل په نوم یادېږي. په ۱۹۶۲م کال کې، برنارډ کاتز د نیورونونو تر منځ فضا کې د عصبي لېږد موډل جوړ کړ چې د ساینپس نوم یې پرې کېښود. د ۱۹۶۶م کال په پیل کې، اریک کنډل او همکارانو یې په Aplysia کې د زده‌کړې او حافظې ذخیرې پورې اړوند نیورونونو کې بایوکیمیاوي بدلونونه معاینه کړل. په ۱۹۸۱م کال کې کاټرین موریس او هارولډ لکار د موریس-لکار په موډل کې دا موډلونه سره یوځای ترکیب کړل. دا په زیاتېدونکي توګه کمیتي کارونه د ګڼ شمېر بیولوژيکي نیورون موډلونو او د عصبي محاسباتو موډلونو جوړېدو لامل شول.

ورځ تربلې عصبي سیسټم ته د زیاتېدونکې لېوالتیا په پایله کې، د عصبي علومو ګڼ نوم‌وتي سازمانونه جوړ شوي دي ترڅو د شلمې پېړۍ په اوږدو کې د ټولو عصب پېژندونکو لپاره یو انجمن رامنځته کړي. د بېلګې په توګه، په ۱۹۶۱م کال کې د مغز د څېړنې نړیوال سازمان، په ۱۹۶۳م کال کې د نیوروکیمیا (عصبي کیمیا) نړیواله ټولنه، په ۱۹۶۸م کال کې د مغزو او چلند اروپایي ټولنه، او په ۱۹۶۹م کال کې د عصبي علومو ټولنه تاسیس شول. په دې وروستیو کې، د عصبي علومو د څېړنو پایلو پلي کول د عصبي اقتصاد، عصبي زده‌کړې، عصبي اخلاق او عصبي قانون په شان پلي کېدونکو رشتو د جوړېدو لامل شول.[۲۵][۲۶][۲۷][۲۸][۲۹][۳۰][۳۱][۳۲]

د وخت‌ په تېرېدو سره، مغزي څېړنې له فلسفي، آزمېښتي او نظري مرحلو څخه تېرې شوې دي او وړاندوینه کېږي چې په عصبي امپلنټونو او د مغزو سمونې باندې کار کول به په راتلونکي کې مهم وي.[۳۳]

سرچينې

سمول
  1. "Neuroscience". Merriam-Webster Medical Dictionary.
  2. Kandel, Eric R. (2012). Principles of Neural Science, Fifth Edition. McGraw-Hill Education. pp. I. Overall perspective. ISBN 978-0071390118.
  3. Ayd, Frank J. Jr. (2000). Lexicon of Psychiatry, Neurology and the Neurosciences. Lippincott, Williams & Wilkins. p. 688. ISBN 978-0781724685.
  4. Shulman, Robert G. (2013). "Neuroscience: A Multidisciplinary, Multilevel Field". Brain Imaging: What it Can (and Cannot) Tell Us About Consciousness. Oxford University Press. p. 59. ISBN 9780199838721.
  5. Ogawa, Hiroto; Oka, Kotaro (2013). Methods in Neuroethological Research. Springer. p. v. ISBN 9784431543305.
  6. Tanner, Kimberly D. (2006-01-01). "Issues in Neuroscience Education: Making Connections". CBE: Life Sciences Education. 5 (2): 85. doi:10.1187/cbe.06-04-0156. ISSN 1931-7913. PMC 1618510.
  7. Kandel, Eric R. (2012). Principles of Neural Science, Fifth Edition. McGraw-Hill Education. p. 5. ISBN 978-0071390118. The last frontier of the biological sciences – their ultimate challenge – is to understand the biological basis of consciousness and the mental processes by which we perceive, act, learn, and remember.
  8. Mohamed W (2008). "The Edwin Smith Surgical Papyrus: Neuroscience in Ancient Egypt". IBRO History of Neuroscience. خوندي شوی له the original on 2014-07-06. بياځلي په 2014-07-06.
  9. Herodotus (2009) [440 BCE]. The Histories: Book II (Euterpe). Translated by George Rawlinson.
  10. Breitenfeld, T.; Jurasic, M. J.; Breitenfeld, D. (September 2014). "Hippocrates: the forefather of neurology". Neurological Sciences. 35 (9): 1349–1352. doi:10.1007/s10072-014-1869-3. ISSN 1590-3478. PMID 25027011. S2CID 2002986.
  11. Plato (2009) [360 BCE]. Timaeus. Translated by George Rawlinson.
  12. Finger, Stanley (2001). Origins of Neuroscience: A History of Explorations into Brain Function (3rd ed.). New York: Oxford University Press, USA. pp. 3–17. ISBN 978-0-19-514694-3.
  13. Freemon, F. R. (23 Sep 2009). "Galen's ideas on neurological function". Journal of the History of the Neurosciences. 3 (4): 263–271. doi:10.1080/09647049409525619. ISSN 0964-704X. PMID 11618827.
  14. Finkelstein, Gabriel (2013). Emil du Bois-Reymond: Neuroscience, Self, and Society in Nineteenth-Century Germany. Cambridge; London: The MIT Press. pp. 72–74, 89–95. ISBN 9780262019507.
  15. Harrison, David W. (2015). Brain Asymmetry and Neural Systems Foundations in Clinical Neuroscience and Neuropsychology. Springer International Publishing. pp. 15–16. ISBN 978-3-319-13068-2.
  16. "Caton, Richard - The electric currents of the brain". echo.mpiwg-berlin.mpg.de. بياځلي په 2018-12-21.
  17. Coenen, Anton; Edward Fine; Oksana Zayachkivska (2014). "Adolf Beck: A Forgotten Pioneer In Electroencephalography". Journal of the History of the Neurosciences. 23 (3): 276–286. doi:10.1080/0964704x.2013.867600. PMID 24735457. S2CID 205664545.
  18. Guillery, R (Jun 2005). "Observations of synaptic structures: origins of the neuron doctrine and its current status". Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci. 360 (1458): 1281–307. doi:10.1098/rstb.2003.1459. PMC 1569502. PMID 16147523.
  19. Greenblatt SH (1995). "Phrenology in the science and culture of the 19th century". Neurosurgery. 37 (4): 790–805. doi:10.1227/00006123-199510000-00025. PMID 8559310.
  20. Bear MF; Connors BW; Paradiso MA (2001). Neuroscience: Exploring the Brain (2nd ed.). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-0-7817-3944-3.
  21. Kandel ER; Schwartz JH; Jessel TM (2000). Principles of Neural Science (4th ed.). New York: McGraw-Hill. ISBN 978-0-8385-7701-1.
  22. Cowan, W.M.; Harter, D.H.; Kandel, E.R. (2000). "The emergence of modern neuroscience: Some implications for neurology and psychiatry". Annual Review of Neuroscience. 23: 345–346. doi:10.1146/annurev.neuro.23.1.343. PMID 10845068.
  23. Squire, Larry R. (1996). "James McGaugh". The history of neuroscience in autobiography. Vol. 4. Washington DC: Society for Neuroscience. p. 410. ISBN 0916110516. OCLC 36433905. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  24. "History - Department of Neurobiology". خوندي شوی له the original on 2019-09-27. بياځلي په 2017-10-17.
  25. "History of IBRO". International Brain Research Organization. 2010.
  26. "About EBBS". European Brain and Behaviour Society. 2009. خوندي شوی له the original on 2016-03-03.
  27. The Beginning Archived April 21, 2012, at the Wayback Machine., International Society for Neurochemistry
  28. "About SfN". Society for Neuroscience.
  29. "How can neuroscience inform economics?" (PDF). Current Opinion in Behavioral Sciences. خوندي شوی له the original (PDF) on 2017-03-09. بياځلي په 2022-10-19.
  30. Zull, J. (2002). The art of changing the brain: Enriching the practice of teaching by exploring the biology of learning. Sterling, Virginia: Stylus Publishing, LLC
  31. "What is Neuroethics?". www.neuroethicssociety.org. خوندي شوی له the original on 2019-04-05. بياځلي په 2019-02-22.
  32. Petoft, Arian (2015-01-05). "Neurolaw: A brief introduction". Iranian Journal of Neurology. 14 (1): 53–58. ISSN 2008-384X. PMC 4395810. PMID 25874060.
  33. Fan, Xue; Markram, Henry (2019-05-07). "A Brief History of Simulation Neuroscience". Frontiers in Neuroinformatics. 13: 32. doi:10.3389/fninf.2019.00032. ISSN 1662-5196. PMC 6513977. PMID 31133838.