د لیتویا تاریخ

د لیتویا تاریخ له میلاد وړاندې د ۹۰۰۰ کلونو په شاوخوا کې په شمالي اروپا کې د وروستۍ یخې دورې د پای ته رسېدو سره پیل شوه. لرغونۍ بالتیک وګړي دغې سیمې ته له میلاد وړاندې د دويمي زر یزي په اوږدو کې راغلل او څلور بېلابېلي قبیلي د لیتویا په قلمرو کې د لومړنیو زرو کلونو په پای کې د پيژندګلوي وړ وي. د لیتویا اصلي سیند داوګاوا، د بالتیک سیمې څخه د روسیې له لارې لوېديځي اروپا ته او منځني ختیځ ته د سوداګري یوه مهمه لاره وه، چې د ویکینکمیانو وروسته د نورډیک او جرمني سوداګرو له خوا کارول کېده.  

د منځنیو پېړیو په لومړیو کې، د دې سیمي وګړي د عیسوی کېدلو پر خلاف مقاومت وکړ او په شمالي صلیبي جګړو کې د یرغل لاندې راغلل. د لیتویا پلازمېنه ریګا په ۱۲۰۱ ز کال د جرمنیانو له خوا د داوګاوا په خوله کې جوړه شوه، چې دا د دې سیمي د پاپل له خوا په تصویب شوي فتح کې د لیوانیان د تورو وروڼود یوه پوځي نظم له خوا په سټراتیژيک مرکز  بدل شو. چې دا به د لوېديځ بالتیک لومړۍ لوی ښار وي، له ۱۲۸۲ ز کال وروسته، په هانیسټیک اتحادیې کې د سوداګرې یو اصلي مرکز و.  

په شپاړسمه پېړي کې، په تیرا مارینا کې د بالتیک جرمني واکمنۍ په زیاتېدونکي توګه د نورو قدرتونو له خوا ننګول کېده. د لیتویا د سټراتیژیک موقعیت او د ریګا د سوکاله سوداګریز ښار له امله، دا سیمې  په پرله پسې توګه د څلورو لویو قدرتونو تر منځ د جګړې او فتح کولو یو مهم مرکزي ټکی و: د تیوټونیک حاکم دولت، د پولنډ ــ لیتوانی ګډ دولت، سویډن او د روسیې امپراتورۍ تر منځ د بهرنۍ واک وروستۍ دوره په ۱۷۱۰ ز کال کې پیل شوه. هغه وخت کله چې د ریګا او نننۍ ورځي لیتویا ځينو برخو کنټرول د لويې شمالي جګړې په اوږدو کې د سویډن څخه د روسیې لاسو ته وغورځېد. د روسیې تر کنټرول لاندې، لیتویا د صنعتي کېدلو او د غلامۍ له منځه وړلو پر لور روانه شوه، نو د ۱۹ پېـړۍ په پای کې دا د روسیې د امپراتورۍ  له پرمختللو برخو څخه یوه وه. مخ په زیاتېدونکي ټولنيزې ستونزې او د ناخوښۍ ډېريدل دا معنا درلوده چې رایګا هم د ۱۹۰۵ ز کال د روسیې په انقلاب کې مهم رول لوبولی دی.

د لیتویا ملي لومړنۍ ویښتیا په ۱۸۵۰ ز کال کې پیل شوه او د لومړۍ نړیوالې جګړې وروسته یې  ګټه تر لاسه کړه. هغه وخت کله چې د لیتویا د خپلواکۍ په دوه کلنې جګړه کې لیتویا په پایله کې خپلواکۍ ترلاسه کړه او د روسیې له خوا په ۱۹۲۰ ز کال کې او د نړیوالې ټولنې له خوا په ۱۹۲۱ ز کال کې په رسمیت وپېژندل شوه. د لیتویا اساسي قانون په ۱۹۲۲ ز کال کې تصویب شو. سیاسي بې ثباتي او د ډېرو فشارونو د اغېزې پايله  په ۱۹۳۴ ز کال کې د مۍ په پنځلسمه د لومړي وزیر کارلیس یولمینیس له خوا د کودتا لامل شوه. د لیتویا په خپلواکۍ کې د ۱۹۴۰ ز کال په جون او جولای کې مداخله وشوه، هغه وخت کله چې دا هېواد د شوروي اتحاد له خوا اشغال شوی و. په ۱۹۴۱ ز کال کې دا هېواد د نازي جرمني له خوا یرغل او ونیول شو، چې بېرته له ۱۹۴۴ز کال څخه تر ۱۹۴۵ ز کلونو پورې د شوریانو له خوا ونیول شو.

د ۱۹۴۰ ز کال په لسیزه کې د لیتویا شوروي سوسیالسټ جمهوریت د شوروي اقتصاد تر څار لاندې شو او ډېری وګړي یې روسيان شول. په هر حال، د لیتویا کلتور او بنسټونه ژوندی پاتې شول او د میخایل ګوربا چوف په مشرۍ د شوروي آزادۍ په دوره کې، لیتویا یو ځل بیا د خپلواکۍ لپاره هڅه وکړه چې په پایله کې د ۱۹۹۱ز کال په اګست کې بریالي شول او په ورپسې میاشت کې د روسیې له خوا په رسمیت وپېـژندل شوه. له هغه وخت راهیسې، لیتویا د یوې بېرته رغول شوي خپلواکۍ لاندې، د ملګرو ملتونو غړې شوه او ناټو ته داخل او د اروپايي اتحادیې سره یوځای شوه.

د لیتویا اقتصاد د لوی بحران په وخت کې چې د ۲۰۰۸ ز کال د لیتویا د مالي بحران لامل شو، خورا زیانمنه شوه. په لوېديځه اروپا کې د اقتصادي حالت خرابېدل او د کار ښه چانسونه ددې لامل شول، چې د لیتویا ډېری وګړي کډوال شي.   [۱]

تر تاریخ وړاندې

سمول

د نن ورځې د لیتویا په سیمه کې د ګنګل دوره کابوله ۱۴۰۰۰ څخه تر ۱۲۰۰۰ کاله وړاندې پای ته ورسېده. دې سیمې ته لومړني انسانان د پیالوټیک دورې په اوږدو کې د ۱۱۰۰۰ څخه تر ۱۲۰۰۰ کاله پخوا راغلل. دوی ښکاریان وو، څوک چې د غرڅو د رمو په لټه کې د بالتیک د یخ جهیل سره نژدې اوسېدل پيل کړل. د بالتیک د سمندر ځمکه پېژندنه دا ښيې چې: ساحلي کرښه په وچه کې نوره هم پسې وغځېده. لومړني توکي چې د سالاسپیل ښار سره نژدې موندل شوي، د پیالوټیک وروستۍ دورې پورې اړوند دي او کابو ۱۲۰۰۰ کاله پخوا د سویډیریا کلتور پورې اړه لري.  

د میسولتیک دورې ( تر میلاد وړاندې ۹۰۰۰ څخه تر ۵۴۰۰ کلونو پورې) په اوږدو کې ، د ښکارکوونکو دایمي استوګنځایونه جوړ شول. دوی ښکار او کب نيونه کوله او د سیندونو او جهیلونو تر څنګ مېشت شول. شاوخوا ۲۵ استوګنځایونه د لوبان د جهیل تر څنګ موندل شوي، د کندا د کلتور دغو وګړو له لرګیو، هډوکو، ښکرونو او ځلېدونکو ډبرو څخه وسلې او توکي جوړول. [۲]

د نیولتیک دوره، تر میلاد وړاندې د ۵۰۰۰ څخه تر ۱۸۰۰ کلونو

سمول

د نیولتیک ( تر میلاد وړاندې ۵۴۰۰ څخه تر ۴۱۰۰ کلونو ) لومړنۍ دوره د لوښو جوړولو، څارویو پالنې او د کرنې د پیل په توګه ښودل شوي ده.

د منځني نیولتیک دورې ( تر میلاد وړاندې ۴۱۰۰  څخه تر ۲۹۰۰ کلونو ) په اوږدو کې د نروا سیمه ييز کلتور په دغه سیمه کې وده وکړه. د دې دورې اوسېدونکي د فنني وګړي وو چې د لیوانیانو نیکونه دي، څوک چې د فننیانو او استونیانو سره نږدې اړیکې لري او د پیټ ــ کامب ویر کلتور سره تړاو لري.

د وروستۍ نیولتیک دورې ( تر میلاد وړاندې ۲۹۰۰ څخه تر ۱۸۰۰ کلونو )  په پیل کې د نن ورځې په لیتویا کې د بالتیک وګړي مېشت شوي وو، چې د کورډ ویر کلتور سره یې تړاو درلود. دوی د لتوانیانو نیکونه وو، څوک چې تر میلاد وړاندې د درېیمي زريزې راهیسې د لیتویا په سیمو کې مېشت دي. [۳]

د برونز دوره، تر میلاد وړاندې د ۱۸۰۰ څخه تر ۵۰۰ کلونو پورې

سمول

د اوسپنې دوره، تر میلاد وړاندې د ۵۰۰ کلونو څخه تر میلاد وروسته ۱۲۰۰ کلونو پورې

سمول

د اوسپنې دورې په لومړیو کې ( ۵۰۰ څخه تر لومړنۍ پېړي تر میلاد وړاندې ) د اوسپنـیزو توکو د پېژندلو سره کرنې په خورا ښه توګه وده وکړه او د مهمو اقتصادي فعالیتونو په توګه را څرګنده شوه. برونز، د بهرنیو څخه را واردېدل، ځکه چې لیتویا مس  یا ټین نه درلود او دا د بېلابېلو سینګار توکو د جوړولو لپاره کارول کېده. [۴]

د منځني اوسپنې دورې ( ۴۰۰ څخه تر ۸۰۰ کلونو ) په پیل کېدو سره سیمه يیزو اوسیدونکو د جلا قومیت او سیمه ييز هویت په جوړولو پیل وکړ. د بالتیک وګړي په پای کې کورنیان، نیمه ګالیان، لاتګالیان او سیلونیان شول. په داسې حال کې چې د فنني وګړي لیوانیان، استونیان او وندیان شول او سیمه ییز سیاسي سازمانونه جوړ شول.

د اوسپني دورې په پیل کې، دا سیمه چې د نن ورځ د لیتویا په نوم پېژندل کېـږي، د سوداګریزې لارې په نوم مشهوره شوه. د ورانګیانو څخه یونان ته د سوداګري دا مشهوره لار په لرغونو تاریخونو کې ذکر شوې ده چې د سکیندنویا څخه د لیتویا له خاورې څخه د دواګاوا په لارې لرغونې کیوان روی او د بامنطین تر امپراتورۍ پورې غځېدلې ده. لرغونو بالتانو په دې سوداګریزي شبکه کې فعاله ونډه درلوده. په ټوله اروپا کې، د لیتویا ساحل د کهرابا د قېمتي ډبرې د لاسته راوړلو ځای ګڼل کېده او لیتویا ځينې وختونه د ډامینټارمیز ( د کهرابا ډبرې د ځمکې) په توګه یادېـږي. د منځنیو دورو پورې، په ډېرو ځایونو کې کهرابا ډبره، له سرو زرو څخه ډېره ارزښتناکه وه. د لیتویا د کهرابا قېمتي ډبره تر ډېرو لري ځايونو پورې، لکه په لرغوني یونان او روم سترواکي کې پېژندل کېده او د کهرابا د قیمتي ډبرې لاره سویلي اروپا ته د کهرابا د لېـږلو لپاره ډېره کارول کېده.

د وينډل دورې په اوږدو کې د ګروبینا د ښار تر څنګ د سکندویانو مېشتېدنه پیل شوه او په ډېر احتمال سره د ګوتلیند د وګړو له خوا پیل شوه. دغه مېنه چې د وګړو شمېر یې څو سوه تنه وو، د ۶۵۰ ز کال څخه تر ۸۵۰ ز کال پورې شتون درلود. ډېری تاریخونه د دې یادونه کوي چې کورونیانو د سویډن واکمنانو ته باج ورکاوه. [۵]

سرچينې

سمول
  1. "22.6 thousand Latvian residents chose to emigrate in 2013". خوندي شوی له the original on May 23, 2018. بياځلي په March 25, 2016.
  2. "Ancient History of Latvia (11000 BC – 1200)". خوندي شوی له the original on 2020-10-25. بياځلي په 2022-05-26.
  3. Data: 3000 BC to 1500 BC – The Ethnohistory Project Archived June 22, 2006, at the Wayback Machine.
  4. "Ancient History of Latvia (11000 BC – 1200)". خوندي شوی له the original on 2020-10-25. بياځلي په 2022-05-26.
  5. Vēlais dzelzs laikmets