د اوسپنې زمانه

د اوسپنې زمانه د بشر له تاریخ څخه وړاندې او د تاریخ د پیل د دورې د درې ګونو زمانو د وېش وروستی زمانه ده. له دې زمانې وړاندې د د ډبرې زمانه (د ډبرې لومړۍ دوره یا Paleolithic، د ډبرې منځنۍ دوره یا Mesolithic، د ډبرې نوې دوره یا Neolithic او د مسو دروره یا Chalcolithic) او د برونزو زمانه مخکې وې. دا مفهوم زیاتره د اروپا او لرغوني نږدې ختیځ برخو ته او همدارنګه د ورته والي له مخې، د لرغونې نړۍ نورو برخو ته هم کارول کېږي.

د اوسپنې د زمانې موده نظر سیمې ته توپیر لري او د لرغون پېژندنې د دود له لوري ټاکل کېږي. د "اوسپنې زمانه" په سیمه ییزه بڼه هغه وخت پیل شوه چې د اوسپنې یا د پولادو تولید هغه کچې ته وده وکړه چې د اوسپنې وسایلو او وسلو کارولو د برونزو د معمولي وسایلو او وسلو ځای ونیو. دا لېږد په لرغوني نږدې ختیځ کې په ۱۲ پېړۍ کې د برونزو د زمانې د پای په پایله کې ترسره شو. نوموړې تکنالوري په چټکۍ سره د مدیترانې حوزې په سیمه او سویلي آسیا کې خپره شوه. منځنۍ اسيا، ختيځې اروپا او مرکزي اروپا ته يې خپرېدو يو څه ځنډ و نیو او شمالي اروپا تر ۵۰۰ کال مخکې له میلان نه خپره نه شوه.[۱]

همدارنګه د دود له مخې، د تاریخ لیکنې د اسنادو په پیل سره د اوسپنې زمانه پای ته رسېږي. دا معمولاً د لرغون پېژندنې په ریکارد کې روښانه بدلون نه وړاندې کوي؛ د لرغوني نږدې ختیځ په اړه، په ۵۵۰ کال مخکې له میلاد نه د هخامنشي د سترواکۍ بنسټ په دودیز ډول او اوس هم په معمول ډول د پای د نېټې په توګه ګڼل کېږي، وروسته نېټې د هېروډوت د ریکاردونو له امله تاریخي ګڼل کېږي، که څه هم له ډېر پخوا څخه د پام وړ لیکل شوي ریکارډونه (په کره توګه د برونزو له زمانې) اوس پېژندل شوي. له میلاد څخه مخکې په لومړۍ پېړۍ کې د روم فتحه په مرکزي او لوېدیځه اروپا کې د اوسپنې د زمانې پای ګڼل کېږي. د سکندنویا د اوسپنې جرمني زمانه په ۸۰۰ ز کال کې د وېکنګ جنګیالیو د واک په پیل سره پای ته رسېږي.  

داسې انګېرل  کېږي چې د هند په نیمه وچه کې، د اوسپنې زمانه د خړو رنګ شوو کلالیو د دود له خوا د اوسپنې له کارلو سره پیل شوه. وروستي اټکلونه ښیي چې دا زمانه له میلاد نه مخکې د ۱۵ پېړۍ څخه پیل او تر درېیمې پېړۍ د اشوکا تر واکمنۍ پورې یې دوام وکړ. د "اوسپنې د زمانې" د اصطلاح کارونه د سویلي، ختیځې او سویل ختیځې آسیا په لرغونپوهنه کې د لویدیځې یوریشیا په پرتله خورا وروستۍ او لږ معمول ده. په چین کې، لیکل شوی تاریخ د اوسپنې د کارولو له رسېدو څخه وړاندې پیل شوی، نو دا اصطلاح ډېره لږ کارول کېږي. د ساحل (د سوډان سیمه) او د افریقا د سویلي صحرا له دریګوني سیسټم څخه بهر ده، چې په دې ځای کې د برونزو زمانه شتون نه لري، خو د "اوسپنې زمانې" اصطلاح کله ناکله د د پخوانیو دودونو، لکه: د نایجیریا د نوک دود، له خوا د اوسپنې د کار کولو لپاره کارول کېږي.

د فکر تاریخچه

سمول

د زمانې دریګونی سیسټم د ۱۹ پېړۍ په لومړۍ نیمایي کې په ځانګړې توګه د اروپا د لرغونپوهنې لپاره وړاندې شو او د ۱۹ پېړۍ په وروستیو کې د لرغوني نږدې ختیځ لرغونپوهنې ته خپور شو. د دې سیستم نوم د هیسیوډ "د انسان د عمر" د افسانوي اثر سره سمون خوري. دا د لرغون پېژندنې د زمانې په توګه د لومړي ځل لپاره په ۱۸۳۰ ز کلونو کې د کریسټین جورجسین ټامسن له لوري د سکندنویا کې خپور شو. تر ۱۸۶۰ ز کلونو پورې، دا په ټوله کې "د بشر د لومړني تاریخ" په اړه د غوره وېش په توګه ومنل شو او په آشور پېژندنه کې و کارل شو. د لرغوني نږدې ختیځ په لرغونپوهنه کې د نوې دودیزې زمانې بندۍ پراختیا له ۱۹۲۰ او ۱۹۳۰ ز کلونو تر منځ رامنځته شوه. لکه څنګه چې له نامه یې څرګندېږي، د اوسپنې د زمانې تکنالوژي د فلزاتو د کارولو (د اوسپنې د کارولو) د پوهې پر بنسټ، په ځانګړې توګه د کاربن پولادو څخه، د وسایلو او وسلو د تولید له خوا ځانکړې کېږي.  [۲][۳]

د پېښو ترتیب

سمول

زیاتره په اروپا کې د اوسپنې زمانې ته په لرغوني نږدې ختیځ کې، په لرغوني هند کې (د ریګویدیک ویدیک له تمدن وروسته)، لرغونی ایران او لرغونی یونان (د یونان په تیاره زمانې کې) د برونزو د زمانې د پای د یوې برخې په توګه لیدل کېږي. د اروپا په نورو سیمو کې د اوسپنې زمانه په مرکزي اروپا کې له میلاد نه مخکې په ۸ پېړۍ او په شمالي اروپا کې له میلاد نه مخکې په ۶ پېړۍ کې پیل شوه. د نږدی ختیځ د اوسپنې زمانه په نورو فرعي برخو، د اوسپنې لومړی دوره او د اوسپنې دویمه دوره وېشل شوې ده. د اوسپنې لومړۍ دوره (له میلاد نه مخکې له ۱۲۰۰ کال څخه تر ۱۰۰۰ کال پورې) د برونزو له وروستي زمانې سره هم دوام او هم نه دوام څرګندوي. له میلاد نه مخکې د ۱۳ او ۱۲ پېړیو تر منځ په ټوله سیمه کې هېڅ ډول دودیز ځنډ نه لیدل کېږي، که څه هم په غرني هېواد، ختیځ اردن او ساحلي سیمو کې  ځینې نوي مشخصات د آرامیانو او سمندري وګړو د ډلو د ظهور وړاندیز کوي، خو په دې ځای کې د برونز د زمانې له دود سره د دوام لوی شواهد شته، خو کله چې وروسته د اوسپنې زمانې ته ځو، دود د دویمې زریزې د وروستیو له دود سره سم د پام وړ توپیر مومي.

د لرغون پېژندنې زمانې په توګه د اوسپنې زمانه د تاریخ څخه مخکې د دود د هغې برخې په توګه تعریف کېږي، چې په کې د فلزاتو د کارولو پوهه برلاسې تکنالوژي ګڼل کېږي.

د اوسپنې د زمانې د دود ځانګړتیا له پولادو څخه د وسایلو او وسلو لوی تولید دی، په ځانګړې توګه هغه الیاژونه چې د وزن له مخې نږدې د ۰.۳۰ سلنه او ۱.۲ سلنه ترمنځ د کاربن ترکیب لري. یوازې د کاربن پولادو د تولید وړتیا چې د اوسپنې لرونکو فلزاتو پوهه یې را منځ ته کوي، د داسې وسایلو یا وسلو لامل کېږي چې د برونزو سره برابر یا تر هغه غوره وي. د پولادو کارول هر څومره چې په اقتصاد پورې تړاولري، همدومره د فلزاتو د پوهې په پرمختګونو پورې اړه لري. په لومړیو کې پولاد، د اوسپنې په وېلې کېدو سره ترلاسه کېدل.  

په دوذیز ډول، په لرغوني نږدې ختیځ کې د اوسپنې زمانه له میلاد څخه مخکې له ۱۲۰۰ کال (د برونزو د زمانې پای) څخه پیل کېږې او له میلاد څخه مخکې تر ۵۵۰ کال (یا ۵۳۹ کال) پورې، چې نږدې د هیروډوت د تاریخ لیکنې له پیل سره سمون لري او د تاریخ د پیل زمانې پای دی، دوام کوي. د اوسپنې زمانې په مرکزي او لوېدیځه اروپا کې له ۸۰۰ کال مخکې له میلاد نه تر ۱ کال پورې مخکې له میلاد نه او په شمالي اروپا کې له ۵۰۰ کال نه میلاد څخه تر ۸۰۰ میلادي کال پورې دوام وکړ.  

په چین کې، د اوسپنې د کارولو له ځانګړتیاو سره له تاریخ څخه مخکې زمانه شتون نه لري، ځکه چې د چین برونزو زمانه تقریباً په مستقیم ډول د چین سترواک د قین سلطنت ته بدلون کوي. ځینې وختونه د چین اړوند د اوسپنې زمانه د لېږد زمانې لپاره کارول کېږي چې ۹۰۰ کال مخکې له میلاد نه تر ۱۰۰ کال مخکې له میلاد نه یې دوام وکړ، چې په کې د فلزاتو د کارولو پوهې شتون درلود، که څه هم پراخ نه و.

د اوسپنې د کارولو لومړۍ پوهه

سمول

د اوسپنې تر ټولو لرغوني آثار ۹ کوچنۍ مرۍ دي، له ۳۲۰۰ کال مخکې له میلاد سره سمون لري  او د کوز مصر په جېرزه کې په قبرونو کې موندل شوې. دا مرۍ د آسماني ډبرو د اوسپنې په توګه پېژندل شوې، چې په کره بڼه په څټک سره جوړې شوې دي. د آسماني ډبرو اوسپنه، چې د اوسپنې – نکل د الیاژ بڼه ده، د اوسپنې له زمانې څخه زرګونه کاله وړاندې د بېلابېلو لرغونو وګړو له لوري کارول کېده. دا ډول اوسپنه، چې خپل اصلي فلزي حالت لري، د معدني ډبرو ذوب ته یې اړتیا نه درلوده.  [۴][۵][۶]

له ذوب څخه لاس ته راغلې اوسپنه د برونزو له منځنۍ دورې څخه د لرغون پېژندنې په ریکارډ کې په ناڅاپي ډول را څرګندېږي. په داسې حال کې چې ځمکنۍ اوسپنه په طبیعي توګه پرېمانه ده، خو د ذوب د لوړې نقطه له امله چې ۱،۵۳۸ سانتي ګراد (۲۸۰۰ فارانهایت) ده، د دویمې زریزې تر پایه پورې له عامه کارونې څخه لرې وه. د قلعي د ذوب د ټیټې نقطې، چې ۲۳۱.۹ سانتي ګراد (۴۴۹.۴ فارانهایت) او د مسو د ذوب د یو څه متوسطې نقطې، چې ۱۰۸۵ سانتي ګراد (۱۹۸۵ فارانهایت) ده، دا فلز د ډبرې د نوې دورې د لوښو په وړتیاوو کې راوست چې لرغونتیا یې ۶۰۰۰ کال مخکې له میلاد نه ده او له ۹۰۰ سانتي ګراد (۱،۶۵۰ فارانهایت) څخه پورته د تودوخې د تولید وړتیا شتون درلود. د ذوب په ځانګړو ډیزاین شوو کرو سربېره، د اوسپنې پخوانی تولید د اضافي توکو د لرې کولو، د کاربن د مخلوط تنظیم کولو او په پولاد کې د سختۍ او ځواک د غوره انډول راوستلو له امله پېچلو تګلاروته اړتیا وه.[۷]

د اوسپنې جوړولو تر ټولو لومړني شواهد د اوسپنې هغه لږ شمېر ټوټې دي چې د کاربن مناسب ترکیب لري او د کامان - کالیویک په پروټو-هیټیټ طبقو کې موندل شوې او له ۲۲۰۰ تر ۲۲۰۰ کلونه مخکې له میلاد نه لرغونتیا لري. اکانوما (۲۰۰۸ز) دې پایلې ته ورسېد چې "د لرغون پېژندنې په برخه کې د کاربن ترکیب او د لرغون پېژندنې ازموینې دا په ګوته کوي چې ښایي له پولادو د جوړ شوو اوسپنیز وسایلو کارول له وړاندې په مرکزي اناتولیا کې په دریمه زریزه مخکې له میلاد نه پیل شوي وي". سکوا-سیګلوا (۲۰۰۱ز) څرګندوي چې په مرکزي اناتولیا کې د ۱۸۰۰ زکلونو مخکې له میلاد نه په شاوخوا کې اوسپنیز وسایل په خورا محدوده کچه جوړېدل او د نوي هیتی سترواکۍ (تقریباً ۱۴۰۰ – ۱۲۰۰ مخکې له میلا نه) په اوږدو کې په عمومي توګه، که څه هم د عامو خلکو له لوري نه کارېدل، خو د اشرافو له لوري کارېدل. [۸][۹]

په ورته ډول، په هند کې د ګنګا په دره کې د اوسپنې د کارولو وروستي لرغوني آثار په اوسط بڼه تر ۱۸۰۰ کال مخکې له میلاد نه لرغونتیا لري. تیواري (۲۰۰۳) دې پایلې ته ورسېد چې "د اوسپنې د ذوب او د اوسپنې د آثارو د تولید پوهه په ختیځه وینډیا کې موجوده وه او اوسپنه لږ تر لږه د دویمې زریزې مخکې له میلاد نه له لومړیو راهیسې د مرکزي ګنگا په هوارو کې کارول کېده". د برونزو د منځني دورې په پیل سره، په منځني ختیځ، سویل ختیځه آسیا او سویلي آسیا کې د ذوب شوې اوسپنې ډېر وسایل (چې په وسایلو کې د نکل د نشتوالي له امله د آسماني ډبرو د اوسپنې څخه توپیر لري) راڅرګند شول. په افریقایي سیمو کې له ۲۰۰۰ – ۱۲۰۰ کلونو مخکې له میلاد نه لرغونتیا لیدل کېږي.  [۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

د لرغون پېژندنې معاصر شواهد څرګندوي چې د ۱۲۰۰ کال مخکې له میلاد نه په شاوخوا کې په لویه کچه د اوسپنیزو وسایلو تولید پیل شو، چې د برونزو زمانې ته یې د پای ټکې کېښود. د ۱۲۰۰ او ۱۰۰۰ کلونو تر منځ مخکې له میلاد نه د فلزاتو پوهه او د اوسپنیزو وسایلو کارول ګړندي او پراخ وو. انتوني سنودګراس وایي چې: د برونزو د زمانې د پای د یوې برخې په توګه د قلعي کمښت او د ‍۱۳۰۰ کلونو مخکې له میلاد نه په شاوخوا کې په مدیترانې کې د سوداګرۍ خنډونو، د اوسپنې کارګران دې ته اړ کړل چې د برونزو بدیل ومومي. د شواهدو په توګه، په دې وخت کې د برونزو ډېری وسایل د وسلو په توګه بېرته تولید شول. د اوسپنې پراخ کارول د دې لامل شول چې په ټیټ لګښت  سره د پولادو د تولید ټکنالوژي وده وکړي،نو ان کله چې قلعي بېرته پرېمانه شوه،  اوسپنه ارزانه، پیاوړې او سپکه وه او د اوسپنې آهنګریز وسایل په تلپاتې توګه د برونزو د وسایلو ځایناستي شول.  [۱۵][۱۶][۱۷]

سرچینې

سمول
  1. Milisauskas, Sarunas (ed), European Prehistory: A Survey, 2002, Springer, ISBN 0306467933, 9780306467936, google books
  2. (Karl von Rotteck, Karl Theodor Welcker, Das Staats-Lexikon (1864), p. 774
  3. Oriental Institute Communications, Issues 13–19, Oriental Institute of the University of Chicago, 1922, p. 55.
  4. Rehren, Thilo; Belgya, Tamás; Jambon, Albert; Káli, György; Kasztovszky, Zsolt; Kis, Zoltán; Kovács, Imre; Maróti, Boglárka; Martinón-Torres, Marcos; Miniaci, Gianluca; Pigott, Vincent C.; Radivojević, Miljana; Rosta, László; Szentmiklósi, László; Szőkefalvi-Nagy, Zoltán (2013). "5,000 years old Egyptian iron beads made from hammered meteoritic iron" (PDF). Journal of Archaeological Science. 40 (12): 4785–4792. doi:10.1016/j.jas.2013.06.002.
  5. Archaeomineralogy, p. 164, George Robert Rapp, Springer, 2002
  6. Understanding materials science, p. 125, Rolf E. Hummel, Springer, 2004
  7. James E. McClellan III; Harold Dorn (2006). Science and Technology in World History: An Introduction. JHU Press. ISBN 978-0-8018-8360-6. p. 21.
  8. Souckova-Siegolová, J. (2001). "Treatment and usage of iron in the Hittite empire in the 2nd millennium BC". Mediterranean Archaeology. 14: 189–93.
  9. Akanuma, Hideo (2008). "The Significance of Early Bronze Age Iron Objects from Kaman-Kalehöyük, Turkey" (PDF). Anatolian Archaeological Studies. 17. Tokyo: Japanese Institute of Anatolian Archaeology: 313–320. خوندي شوی له the original (PDF) on 2023-03-26. بياځلي په 2022-03-18.
  10. Tewari, Rakesh (2003). "The origins of Iron Working in India: New evidence from the Central Ganga Plain and the Eastern Vindhyas" (PDF). Antiquity. 77 (297): 536–545. CiteSeerX 10.1.1.403.4300. doi:10.1017/S0003598X00092590 (PDF).{{cite journal}}: CS1 errors: archive-url (link) CS1 errors: unsupported parameter (link)
  11. Duncan E. Miller and N.J. Van Der Merwe, 'Early Metal Working in Sub Saharan Africa' Journal of African History 35 (1994) 1–36; Minze Stuiver and N.J. Van Der Merwe, 'Radiocarbon Chronology of the Iron Age in Sub-Saharan Africa' Current Anthropology 1968.
  12. How Old is the Iron Age in Sub-Saharan Africa? – by Roderick J. McIntosh, Archaeological Institute of America (1999)
  13. Iron in Sub-Saharan Africa Archived 2 February 2020 at the Wayback Machine. – by Stanley B. Alpern (2005)
  14. Eze–Uzomaka, Pamela. "Iron and its influence on the prehistoric site of Lejja". Academia.edu. University of Nigeria, Nsukka, Nigeria. بياځلي په 12 December 2014.
  15. A.M.Snodgrass (1966), "Arms and Armour of the Greeks". (Thames & Hudson, London)
  16. A.M. Snodgrass (1971), "The Dark Age of Greece" (Edinburgh University Press, Edinburgh).
  17. Theodore Wertime and J.D. Muhly, eds. The Coming of the Age of Iron (New Haven, 1979).