دریم جورج

دریم جورج (جورج ویلیام فردریک؛ ۴ جون ۱۷۳۸ – ۲۹ جنوری ۱۸۲۰ زکال) د ۱۷۶۰ زکال د اکتوبر له ۲۵ مې نېټې څخه د لویې بریتانیا او ایرلنډ پاچا و چې د ۱۸۰۱ زکال د جنوري په لومړۍ نېټه د دواړو پاچاهیو له یو موټي کېدو وروسته په ۱۸۲۰زکال کې تر خپلې مړینې پورې د لویې بریتانیا او ایرلنډ د متحدې پاچاهۍ پاچا شو. هغه ورته مهال وړاندې له دې چې د ۱۸۱۴ زکال د اکتوبر په ۱۲ مه د هانوفر پاچا شي؛  د روم په سپېڅلې سترواکۍ کې د برانشوایک – لونبورګ منتخب شاهزاده او دوک و. هغه د هانوفر کورنۍ پاچا و، خو د خپلو مخکنیو دوه نور پاچایانو پر خلاف په لویه بریتانیا کې زېږېدلی و، انګلیسي یې لومړنۍ ژبه وه او هېڅکله یې هم هانوفر ته سفر وه نه کړ.

دریم جورج
دریم جورج
د شخص مالومات
پيدايښت	۲۴ مې ۱۷۳۸
مړینه
د مړینې لامل	ناروغي
تابعیت
روغتيايي څرنګوالی	عقل زوال (تړون 1800–)
ښځه
اولاد
عملي ژوند
کار/مسلک
مورنۍ ژبه	انګرېزي ژبه
کاروونکي ژبه
لاسليک
دریم جورج

د جورج ژوند او سلطنت؛ چې د دغې کورنۍ د پخوانیو پاچایانو په پرتله اوږد و، په خپل قلمرو، د اروپا په ډېرو برخو او همدارنګه د افریقا امریکا او آسیا په لرې پرتو سیمو کې د یو لړ پوځي نښتو له مخې مشخص کېږي. د هغه د واکمنۍ په لومړیو کې لویې بریتانیا فرانسې ته د اووه کلنې جګړې په ترڅ کې ماته ورکړه او په اروپا، شمالي امریکا او هند کې په مخکښ هېواد واوښته. له دې سره یې ډېر ژر په امریکا کې د امریکا د خپلواکۍ د جګړې له امله ډېرې خپلې مستعمرې له لاسه ورکړې. د انقلابي او ناپلیوني فرانسې پر وړاندې له ۱۷۹۳ زکال څخه پیل شوې جګړې په ۱۸۱۵ زکال کې په واټرلو جګړه کې د ناپلیون په ماتې سره پای ته ورسېدې. په ۱۸۰۷ زکال کې یې د بریتانوي سترواکۍ له خوا په اطلس سمندر کې د غلامانو سوداګري منع کړه.

جورج د خپل ژوند په وروستیو کې په مکررې او بالاخره دایمي رواني ناروغۍ اخته شو. له دې سره چې هغه مهال ویل کېدل چې هغه په دوه قطبي اختلال یا د پورفیري په نامه د وینې په ناروغۍ اخته دی، خو د ناروغۍ لامل یې نامالوم پاتې شو. جورج په ۱۸۱۰ زکال کې په بشپړه توګه خپله روغتیا له لاسه ورکړه او مشر زوی شاهزاده ولز راتلونکی کال نایب السلطنت شو. هغه مهال چې په ۱۸۲۰ زکال کې دریم جورج ومړد هغه نایب السلطنت د څلورم جورج په توګه پاچا شو.

لومړی ژوند

جورج د ۱۷۳۸ زکال د جون په څلورمه په نورفولک ماڼۍ کې چې په سنت جیمز څلور لارې کې یې موقعیت درلود وزېږېد. هغه د دویم جورج لمسی او د ولز د شاهزاده فریدریک او د ساکسګوتا د اګوستا مشر زوی و. هغه چې د زیږون له عادي مهال دوه میاشتې وړاندې وزېږېد؛ ډېره لرې ښکارېده چې ژوندی دې پاتې شي له همدې امله د زیږون په ورځ توماس سکر چې د سنت جیمز کلیسا مشر او همدارنګه د اکسفورډ کشیش و هغه ته د تعمید غسل ورکړ. یوه میاشت وروسته سکر په نورپولک ماڼۍ کې هغه ته د ټولو پر وړاندې یو ځل بیا د تعمید غسل ورکړ.

له جورج څخه یو سالم، محتاط او شرمناک ماشوم جوړ شو. د دوی کورنۍ لستر ته کډه وکړه چېرې چې جورج او کوچنی ورور یې شهزاده اډاورد چې د یورک او البانیا دوک شو د خصوصي ښوونکو تر نظر لاندې زده کړې وکړې. د هغوی کورنۍ لیکنې ښيي چې هغه تر اته کلنۍ پورې کولای شول په انګلیسي او جرمني دواړو ژبو خط ولیکي، وه یې لولي او همدارنګه د هغه مهال د سیاسي پېښو اړوند نظر ورکړي. هغه لومړنی بریتانوي پاچا و چې په سیستماتیک ډول یې علوم مطالعه کړل.

له کیمیا او فزیک سربېره د هغه په زده کړو کې ستورپوهنه، ریاضیات، فرانسوي ژبه، لاتین، تاریخ، موسیقي، جغرافیا، سوداګري، کرهڼه او اساسي قوانین شامل و؛ همدارنګه یې یو شمېر ورزشي او ټولنیزې چارې لکه ګډا، توره وهنه او اسپ زغلونه زده کوله. د هغه ټولې مذهبي زده کړې انګلیکان وې.

پاچا دویم جورج د ولز له شهزاده کرکه لرله او او له همدې امله یې له خپلو لمسیانو سره چندان علاقه نه لرله. له دې سره شهزاده د ۴۴ کلونو په عمر په ناڅاپي ډول د سږو د ناروغۍ له امله ومړ او زوی یې جورج د پاچاهۍ وارث شو او د ادینبورګ د دوک عنوان ورته له پلاره په ارث پاتې شو. هغه له دې وخته وروسته د خپل لمسي سره لیوالتیا پیدا کړه او درې اونۍ وروسته یې جورج د ولز شهزاده وټاکه.

د ۱۷۵۶ زکال په پسرلي کې، هغه مهال چې جورج ۱۸ کلنۍ ته نږدې و؛ پاچا ورته په سنت جیمز ماڼۍ کې د یو لوی ځای وړاندیز وکړ، خو جورج دغه وړاندیز رد کړ ځکه مور یې او د هغې معتمد لارډ بوت چې وروسته یې د هغه د لومړي وزیر په توګه خدمت وکړ ورته مشوره ورکړه چې دغه وړاندیز رد کړي. د جورج مور چې اوس د ولز د شهزاده کونډه وه جورج یې په کور کې وساته څو هغه په کلکو اخلاقي ارزښتونو سمبال کړي.

واده

په ۱۷۵۹ زکال کې جورج د ریچمونډ د دریم دوک چارلز لنوکس له خور، سارا لنوکس سره کلکه لیوالتیا پیدا کړه؛ خو لارډ بوث ورته مشوره ورکړه چې دوی سره نه برابرېږي او هغه هم د واده په اړه فکر کول پرېښودل. هغه ولیکل: «زه د یو لوی ملت د خوشبختۍ او یا بدبختۍ په موخه دنیا ته راغلی یم او باید د خپلو غوښتنو پر خلاف عمل وکړم». له دې سره د برونزویک - ولفنبوتل له شهزادګۍ سوفیا کارولین سره د جورج د واده اړوند د پاچا هڅې د هغه او د مور له مقاومت سره یې مخ شوې.

راتلونکی کال جورج د ۲۲ کلونو په عمر هغه مهال چې بابا یې دویم جورج په ناڅاپي توګه د ۱۷۶۰ زکال د اکتوبر په ۲۵مه د ۷۷ کلنۍ د کالیزې له پوره کېدو دوه اونۍ وړاندې ومړ واک ته ورسېد. د یوې مناسبې مېرمنې لپاره د هغه لټون زیات شو. د ۱۷۶۱ زکال د سپټمبر په اتمه د سنت جیمز ماڼۍ په شاهي کلیسا کې پاچا د مکلنبورګ – سترلیتز له شهزادګۍ شارلوټ سره چې د لومړي ځل لپاره یې د واده په ورځ ولیدله؛ واده وکړ. جورج هېڅکله معشوقه نه لرله (د خپل نیکه او د هغه د زامنو پر خلاف) او دغې جوړه تر هغه مهاله چې ده ته رواني ناروغي پیدا شوه له خوشاله ژوند برخمنه وه.

دوی ۱۵ ماشومان لرل چې ۹ یې هلکان او شپږ یې نجونې وې. په ۱۷۶۲ زکال کې جورج د باکینګهام کور (هغه سیمه چې اوس د باکینګهام ماڼۍ نیولې) د یو کورني استراحت ځای جوړولو په موخه وپېره. د هغه نور استوګن ځایونه کیو ماڼۍ او وینزر قلا وه. د سنت جیمز ماڼۍ هغه د رسمي ګټنې لپاره وساتله. هغه ډېر سفرونه نه کول او خپل ټول ژوند یې د انګلستان په سویل کې تېر کړ. په ۱۷۹۰ مه لسیزه کې پاچا او کورنۍ یې خپله رخصتي د ویموث په دورست کې تېرې کړې چې له همدې امله یې په انګلستان کې د یو ساحلي استراحت ځای په توګه محبوبیت وموند.

وروستي کلونه، ناروغي او مړینه

پاچا جورج د ۱۸۱۰ زکال په وروستیو کې هغه مهال چې محبوبیت یې اوج ته رسېدلی و او له وړاندې یې د سترګو د پردې ناروغي لرله او له روماتېزم رنځېده؛ په رواني اختلال اخته شو او په شدیده توګه ناروغ شو. د هغه له نظره دغه ناروغي ورته د خپلې کوچنۍ او تر ټولې ګرانې لور شهزادګۍ املیا د مړینې له امله پیدا شوې وه.

هغه د خپل څلورم زوی شاهزاده ادوارد له مړینې شپږ ورځې وروسته د ۱۸۲۰ زکال د جنوري په ۲۹ مه د شپې په ۸:۳۸ بجو په وینزر قلا کې د سږو د پړسوب له امله ومړ. په هغه ګران زوی شهزاده فریدریک چې د یورک او البانیا دوک و؛ د مړینې پر مهال له ده سره و. د دریم جورج مړی د دوه ورځو لپاره د ویر لپاره په تخت اېښی و او د هغه د جنازې او خښولو مراسم د وینزر قلا په سنت جورج کلیسا کې د فبروي په ۱۶ مه ترسره شول.