د "عبدالروف بېنوا" د بڼو تر مېنځ توپير
Content deleted Content added
و robot Adding: ro:Abdul Rauf Benawa |
|||
۲۱۷ کرښه:
مرحوم بېنوا له نن څخه نژدې شل کاله پخوا د جنورۍ په يوولسمه د امريکا د نيوجرسي په ايالت کي سترګي له فاني نړۍ څخه پټي کړې او د هغو يارانو نه چي ده ته ډېر ګران وو او په خپلو اشعارو کي به يې د هغوئ يادونه کوله ډېر ليري وفات سو او هلته هم خاورو ته وسپارل سو .
== او دا يې هم د شعر بېلګه ==
{{شعر}}ټوله مړه دي
{{ب|سر تر پایه سره لمبه سوم|روغ زړګی مي سوی سکور سو
{{ب|نه ايرې نه مي دود ښکاري |بل را باندي څنګه اور سو }}
{{ب|نه لمبه مي سوه خاموشه|نه رڼا دا تياره کور سو}}
{{ب|په نارو مي ګل ويښ نه سو|څه عبث مي د خولې شور سو}}
{{ب|آه سپېره لو هديره ده|ټوله مړه دي – ټول مړه دي}}
{{ب|که زاړه دي که واړه دي|دلباخته شيدا بلبل وم}}
{{ب|کړه پر ګل مي اوازونه|سحري نغمو کښې ګل ته}}
{{ب|راوړه ما پټ الهامونه|ما وې زه به ګل خبر کړم}}
{{ب|د خزان له شواخونه|ګل ويده غماز راپاڅېد}}
{{ب|زما يې مات کړل وزرونه|له صياده چاته زار کړم}}
{{ب|چي بندي يې د قفس کړم|ټوله مړه دي – ټوله مړه دي}}
{{ب|که زاړه دي که واړه دي|پرون ګل سره همراز وم}}
{{ب|نن يې بوی موندلای نه سم|چا له سېله را جلا کړم}}
{{ب|خپل همزولي موندای نه سم|وزرونه يې را مات کړي}}
{{ب|په هوا الوتای نه سم|ژبه تېزه لرم خوله کي }}
{{ب|خو ازاد ږغېدای نه سم|غمشريک ياران مي ولاړل}}
{{ب|زه تنها پاتېدای نه سم|ټوله مړه دي – ټوله مړه دي}}
{{ب|که زاړه دي که واړه دي |بڼ خالي له زوږ او شور سو}}
{{ب|اواز نسته د بلبلو|خالي وراني پاڼي ژړي}}
{{ب|سرخي والوته د ګلو|نه به بيا د ګل لمن وي}}
{{ب|چي يې نيسم په منګلو|نه غيبي قاصد به راسي}}
{{ب|چي احوال راوړي د تللو|نه ملګري سوه راپاته}}
{{ب|د خپل زړه د راز ويلو|ټوله مړه دي – ټوله مړه دي}}
{{ب|که زاړه دي که واړه دي|ښه دی ښه چي ګل تالاسو }}
{{ب|له خزانه به څه وايم|جوړ بهار پرما خزان دی}}
{{ب|چي قفس کي مبتلا یم|آه صياده له سخته دله}}
{{ب|لا به څو په واويلا يم |له ازله بد نصيب يم}}
{{ب|داسي نه چي ن پيدا يم|څوک مي نسته چي مي یاد کړي}}
{{ب|بېنوا يم – بېنوا يم|ټوله مړه دي – ټوله مړه دي که زاړه دي که واړه دي}}
{{د شعر پای}}
دوهمه بېلګه :
Line ۳۰۸ ⟶ ۲۷۹:
غلی شانته انقلاب دی بدلوي د زمانې رنګ
== د بېنوا د نثر بېلګه ==
بله نسته
د شعر په نړۍ کي د پښتو ژبي يوه شاعره چي بله نسته نومېده ، د کندهار د زمينداور په ګردي باغران کي يې د آغا محمد خان په کور کي دنيا ته سترګي غړولي .
د نوموړي مېرمني د ژوند کره نېټه نه ده معلومه خو په غالب ګمان د (۱۳۰۰) لمريز لېږديز کال په شا وخوا کي يې ژوند کړی .
بله نسته لا د شلو کالو وه چي مرګ ورباندي راغی او داشاعره يې ځواني مرګه کړه هغه (غيري) کوتل ته په لرګو پسي تللې او هلته له پاڼ څخه را لوېدلې وه .
دا چي د شاعري پوره شعر په لاس کي نه لرو لاندي څو بيتونه يې د بېلګي په ډول وړاندي کوو .
ملالي زرکي چي ګرځي په غرو کي
په خپله خواښه الوزي شينلو کي
ما خو هم درسره واله په پنجو کي
چي وګورم د غرو سرونه بيا
ددې شعر نوري کړۍ ورکي دي خو معلوميږي چي نوموړي په شعر کي د رواني طبعي څښتنه وه .
دا هم د بلي بدلي دوه کړۍ
Line ۳۲۵ ⟶ ۳۰۳:
د بله نستي په شعر کي له يوې خوا د بېلتانه د تعدي څخه ژړا ليدل کيږي او له بلي خوا د وطن د لوړو غرو ، ارتي ورشو او هسکو سردرو سره د نوموړي مينه او علاقه تر سترګو کيږي .
== اخيستنه ==
۱- عبدالمجيد بابی ، ستايني او ويرني ، لومړی چاپ ، کندهار ، علامه رشاد خپرندويه ټولنه ، د اطلاعاتو او کلتور رياست ، چاپخونه صحاف نشراتي مؤسسه ، کال (۱۳۸۷ ه –ش ) ، ۳۹ – ۴۰ مخونه .
۲- عبدالروف بېنوا ، پښتنې مېرمني ، دريم چاپ ، چاپ کال (۱۳۸۴ه . ش ) چاپخونه دانش خپرندويه ټولنه پېښور ، ۲۶ مخ .
|