د "احمد شاه درانی" د بڼو تر مېنځ توپير
Content deleted Content added
۳۰۶ کرښه:
د بابا په اشعارو کې ملي, عشقي, تصوفي, او اخلاقي برخه لیدل کېږي.خو د دې سره سره د تصوف او اخلاقو برخه ډېره بارزه ده, اشعارو یې ډېر زیات میهني, ملي, او حماسي چې د وطن دوستۍ څخه ډکه ده په دې دیوان کې شامل دي. دا ديوان دوه نیم زره (۲۵۰۰) بیتونه لري په اشعارو کې یې [[غزل]] ،[[رباعي]] ،[[قطعه]] ،[[مخمس]]او[[مربع]] برخه لیدل کېږي.
دا یو بل د تصوف د کلام نمونه یې:
په آشنا به خبر نشم
<br />
څو خبر نشم له ذاته
<br />
که د خپلې خودۍ تیر شم
<br />
خود به زه شمه مراته
<br />
معرفت به مي روزي شي
<br />
که فاني شم و فنا ته
<br />
دا د یار مینه خوږه ده
<br />
چي پریکړې سر د زیاته
Line ۳۲۱ ⟶ ۳۲۵:
هیواده
ستا د عشق له وینو ډک شو ځیگرونه
<br />
ستا په لاره کي بایللي زلمي سرونه
<br />
تاته راشمه زړگۍ زما فارغ شي
<br />
بې له تا مي اندېښنې د زړه مارونه
<br />
که هر څو مي د دنیا ملکونه ډېر شي
<br />
زما به هیر نشي دا ستا ښکلې باغونه
<br />
د ډهلي تخت هیرومه چې رایاد کړم
<br />
زما د ښکلي پښتونخواه د غرو سرونه
<br />
د رقیب د ژوند متاع به تارتار کړم
<br />
چې زه وکاندم پر هر لوري تاختونه
<br />
د فرید او د حمید دور به بیا شي
<br />
چې په تورو پښتانه کړي گزارونه
<br />
که تمامه دنیا یو خوا ته بل خوا شې
<br />
زما خوښ دي ستا خالي تش ډگرونه
<br />
احمد شاه به دغه ستا قدر هیر نه کا
<br />
که ونسي د تمام جهان ملوکونه
|