د "احمد شاه درانی" د بڼو تر مېنځ توپير

Content deleted Content added
۲۸۷ کرښه:
په مدد د حبیب هره خواه ته تازه ځم
 
چي زما د ولایت فتحه روزي شوه -
ترو به څه د یار له نازه کناره ځم
 
احمد شاه دنیا فاني گڼم چي نشته -
دنیا پاته له ایمان به سره ځم
 
۲۹۹ کرښه:
د بابا په اشعارو کې ملي, عشقي, تصوفي, او اخلاقي برخه لیدل کېږي.خو د دې سره سره د تصوف او اخلاقو برخه ډېره بارزه ده, اشعارو یې ډېر زیات میهني, ملي, او حماسي چې د وطن دوستۍ څخه ډکه ده په دې دیوان کې شامل دي. دا ديوان دوه نیم زره (۲۵۰۰) بیتونه لري په اشعارو کې یې [[غزل]]،[[رباعي]]،[[قطعه]]،[[مخمس]]او[[مربع]] برخه لیدل کېږي.
دا یو بل د تصوف د کلام نمونه یې:
په آشنا به خبر نشم -
څو خبر نشم له ذاته
 
که د خپلې خودۍ تیر شم -
خود به زه شمه مراته
 
معرفت به مي روزي شي -
که فاني شم و فنا ته
 
دا د یار مینه خوږه ده -
چي پریکړې سر د زیاته
 
۳۱۵ کرښه:
#هیواده
 
ستا د عشق له وینو ډک شو ځیگرونه -
ستا په لاره کي بایللي زلمي سرونه
 
تاته راشمه زړگۍ زما فارغ شي -
بې له تا مي اندېښنې د زړه مارونه
 
که هر څو مي د دنیا ملکونه ډېر شي -
زما به هیر نشي دا ستا ښکلې باغونه
 
د ډهلي تخت هیرومه چې رایاد کړم -
زما د ښکلي پښتونخواه د غرو سرونه
 
د رقیب د ژوند متاع به تارتار کړم -
چې زه وکاندم پر هر لوري تاختونه
 
د فرید او د حمید دور به بیا شي -
چې په تورو پښتانه کړي گزارونه
 
که تمامه دنیا یو خوا ته بل خوا شې -
زما خوښ دي ستا خالي تش ډگرونه
 
احمد شاه به دغه ستا قدر هیر نه کا -
که ونسي د تمام جهان ملوکونه