د "فرېدرېک وېلهېلم نېتشي" د بڼو تر مېنځ توپير

نېچه د دكتورا سند ترلاسه كولو څخه مخكې د بېل پوهنتون كې د پروفېسر په توګهتوگه درس وركاوه.

دده دښمنانو به هم دې د ارواپوهنې د ستر عالم په توګهتوگه پېژنده. ده د خپلو افكارو په واسطه د انسان پوهنيز او نظرياتي منافقانه اړخونه روښانه كړي دي. او په اخلاقو په غوره كونه كې يې څو داسې بنسټونه اېښي دي. ده به د حاضر وخت مفكر ته چندانې اهميت نه وركاوه، ځكه چې د راتلونكي انسان د لوړو او اوچتو صلاحيتونو غوښتونكې ؤ. د همدې تمې لمخې يې د عيسويت مخالفت هم وكړ. دده خيال ؤ چې تر هغې چې د فرد د ځاني نصب العين اړيكې دي، نو جسماني او ذهني توانونو او وړتياؤ يوه كېدنه اړين او ضروري برېښي. دده دا خيال ؤ چې انسان خپل جسم د هر شي منبع ده. كله چې هغه ته ددې پته ولګي،ولگي، نو په اريانۍ او تعجب په سمندر كې ډو ب شي. دارنګهدارنگه هغه ته هرشې د خپل وجود (جسم) برخه ښكاري، نو ځكه د خپل جسم ځانګړتياوېځانگړتياوې او نور مادي شيان په خپلو ځانګړوځانگړو رنګونورنگونو كې نه شي كتلاى.

[[علامه اقبال]] د ښوونې لپاره جرمني ته ځي او له دې جرمني فلسفي څخه اغېزمن كېږي، چې دا اغېزمنتيا يې جرمني ته له تګتگ څخه مخكې او وروسته شاعرۍكې په ښه ډول ښكاري. د مرد مومن تصور يې د نېچه د (فوق البشر) تصور سره ډېر نږدېوالې لري.