د "غزل" د بڼو تر مېنځ توپير

<font face="Pashto Kror Asiatype">

دا که مونږ په څپو کې ووېشو نو داسې راځي

تا چې س با و که س با نه را ځي

<br>

دغه دواړه مصرعې يو شان سېلاب يا وزن لري او دغسې په هره مصرعه کې ۱۱، ۱۱ څپې دي. نو شاعر ته پکار دی چې که د خپل شعر وزن کچ کوي نو په څپو کې دې ووېشي او پخپله به پرې پوه شي.

 

بيا يې نو په بيا دی څه باور په تا

<br>

د غزل د ښکلا او شهرت وجه دده سادګي، د مصرعو ښايست، د ژبې خوږوالی او د مضمون آزادي ده. اوس که غزل څوک نور خوږوي نو هغه د تخيل ښکلا ده، نازک خيالي ده، خوندور تشبيحات دي، اشارات او کنايات دي. چېرته چې په پښتو کې د ساده غزل خبره راځي نو هغه بيا د حمزه بابا نه سلهاوو کاله وړاندې اکبر زمينداوري ليکلی دی، چې په دې توګه دی:

 

چې مدام زه ستا و مخ وته نظر وړم

<br>