د "څلوريځ" د بڼو تر مېنځ توپير

'''څلوريځ''' يا '''مربع''' يو داسې [[شعر]] دى چې د وزن او آهنگ له مخې د غزل يا د رباعي په رنگ دى، خو توپير يې د قافيې او د يو ځانگړي اسلوب په مرسته سره كېداىکېداى شي، هغه دا دى چې څلوريځ د پيل څخه تر پايه پورې څلور څلور مصرعې، يعنې دوه دوه بيته وييل کېږي او لومړنۍ څلور واړه مصرعې يې په يوې قافيې بناء كېږي،کېږي، او وروسته به بيا درې مصرعې متحده القافيه او څلورمه به يې د لومړي بند په قافيې سره وييل کېږي، دا لړۍ به په دې ډول تر پايه پورې روانه وي، خو د څلوريځ د وييلو طريقه په دې ډول ده:

چې كمکوم وخت چې څلورميڅلورمې مسرۍ ته را ورسېږي نو هغه اول بيت هم ورسره تكرارتکرار شي. خوشحال خان خټكخټک وايي :

{{شعر}}{{ب|هميشه په هغه خوي كښيکښي چې دي خپل وْ|هغه خيال چې دي د زلفو د اور بل وْ}}

{{ب|دا خسته خاطر مي هسي لكهلکه تل وْ|فراغت بېغمه تا سره دم ساز وي}}{{دشعرپای}}

{{شعر}}{{ب|چي به تا پياله د ميو راكولهراکوله|ستا د شونډو د بوسې سره مي چښله}}

{{ب|صراحي راته خندا كړيکړي شمع ژاړي|په جهان كيکي خو دا دوه ټوكهټوکه انباز وي}}{{دشعرپای}}

{{شعر}}{{ب|ښه آواز كهکه ډېر دبربط د موسيقار دى|يا د جنگ د مغني يا د مزمار دى}}

{{شعر}}{{ب|د وصال په كامرانۍکامرانۍ مي دسترس وي|لكهلکه وه تر هغه مينه يو په لس وي}}

{{ب|په نيكخوانيکخوا باندي ښادي هوا هوس وي|مه وي دا په ډېر غم كيکي چهره زرده د غماز وي}}{{دشعرپای}}

{{شعر}}{{ب|چي يې وليدى د يار په خط وخال كيکي|په هزار رنگه خوښي يې په وصال كيکي}}

{{ب|هومره غم بېلتانه كېښودکېښود په خوشحال كښيکښي|مه بېلتون وي مه يې دا سوز وگداز وى}}{{دشعرپای}}