د "څلوريځ" د بڼو تر مېنځ توپير

Content deleted Content added
Khangul (خبرې اترې | ونډې)
و څلوريځه، څلوريځ ته ولېږدېده
Khangul (خبرې اترې | ونډې)
د سمون لنډیز نسته
۱ کرښه:
څلوريځه'''څلوريځ''' يا '''مربع''' يو داسې شعر دى چې د وزن او آهنګ له مخې د غزل يا د رباعي په رنګ دى، خو توپير يې د قافيې او د يو ځانګړي اسلوب په مرسته سره كېداى شي، هغه دا دى چې څلوريځهڅلوريځ د پيل څخه تر پايه پورې څلور څلور مصرعې، يعنې دوه دوه بيته وييل کېږي او لومړنۍ څلور واړه مصرعې يې په يوې قافيې بناء كېږي، او وروسته به بيا درې مصرعې متحده القافيه او څلورمه به يې د لومړي بند په قافيې سره وييل کېږي، دا لړۍ به په دې ډول تر پايه پورې روانه وي، خو د څلوريځېڅلوريځ د وييلو طريقه په دې ډول ده:
 
چې كم وخت چې څلورمي مسرۍ ته را ورسېږي نو هغه اول بيت هم ورسره تكرار شي. خوشحال خان خټك وايي :
1
دريغه بيا مي دوه په دوه ويلى راز وي
لا يو رازويلى نه د بل آغــــــــــــــــاز وى
ستا له لوري واړه ناز له مــــا نياز وي
په مزه مزه خواږه ويل باز بـــــــــــاز وي
 
{{شعر}}{{ب|دريغه بيا مي دوه په دوه ويلى راز وي|لا يو رازويلى نه د بل آغــــــــــــــــاز وى}}
2
{{ب|ستا له لوري واړه ناز له مــــا نياز وي|په مزه مزه خواږه ويل باز بـــــــــــاز وي}} {{د شعر پای}}
هميشه په هغه خوي كښي چې دي خپل وْ
هغه خيال چې دي د زلفو د اور بـــــــــــل وْ
دا خسته خاطر مي هسي لكه تــــــــــــــل وْ
فراغت بېغمه تا سره دم ســـــــــــــــــــاز وي
 
{{شعر}}{{ب|هميشه په هغه خوي كښي چې دي خپل وْ|هغه خيال چې دي د زلفو د اور بـــــــــــل وْ}}
{{ب|دا خسته خاطر مي هسي لكه تــــــــــــــل وْ|فراغت بېغمه تا سره دم ســـــــــــــــــــاز وي}}{{د شعر پای}}
 
{{شعر}}{{ب|چي به تا پياله د ميو راكــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوله|ستا د شونډو د بوسې سره مي چښــــــــــــــــــله}}
3
{{ب|زه مست وي ته هم مسته لايعقــــــــــــــــــــــــــــله|مى خورى دي په سر تور سر ګريواني واز وي}}{{د شعر پای}}
چي به تا پياله د ميو راكــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوله
ستا د شونډو د بوسې سره مي چښــــــــــــــــــله
زه مست وي ته هم مسته لايعقــــــــــــــــــــــــــــله
مى خورى دي په سر تور سر ګريواني واز وي
 
{{شعر}}{{ب|له همه واړه عالمه يې ورتـــــــــــــــــــړلى|ستا له لاسه زما دم باده خـــــــــــــــوړلى}}
4
{{ب|صراحي راته خندا كړي شمــــــــع ژاړي|په جهان كي خو دا دوه ټوكه انباز وي}}{{د شعر پای}}
له همه واړه عالمه يې ورتـــــــــــــــــــړلى
ستا له لاسه زما دم باده خـــــــــــــــوړلى
صراحي راته خندا كړي شمــــــــع ژاړي
په جهان كي خو دا دوه ټوكه انباز وي
 
{{شعر}}{{ب|ښه آواز كه ډېر دبربط د موسيقار دى|يا د جنګ د مغني يا د مزمار دى}}
5
{{ب|د رباب د چاري تار يا دبل تار دى|مه وي دا ستاد جراو وښو آواز دى}}{{د شعر پای}}
ښه آواز كه ډېر دبربط د موسيقار دى
يا د جنګ د مغني يا د مزمار دى
د رباب د چاري تار يا دبل تار دى
مه وي دا ستاد جراو وښو آواز دى
 
{{شعر}}{{ب|د وصال په كــــامرانۍ مي دسترس وي|لـــــــــــــــكه وه تر هغه مينه يو په لس وي}}
6
{{ب|په نيكخوا باندي ښادي هوا هوس وي|مه وي دا په ډېر غم كـــي چهره زرده د غماز وي}}{{د شعر پای}}
د وصال په كــــامرانۍ مي دسترس وي
 
لـــــــــــــــكه وه تر هغه مينه يو په لس وي
{{شعر}}{{ب|چي يې وليدى د يار په خط وخال كي|په هزار رنګه خوښي يې په وصال كي}}
په نيكخوا باندي ښادي هوا هوس وي
{{ب|هومره غم بېلتانه كېښود په خوشحال كښي|مه بېلتون وي مه يې دا سوز وګــــــــــداز وى}}{{د شعر پای}}
په ډېر غم كـــي چهره زرده د غماز وي
 
7
چي يې وليدى د يار په خط وخال كي
په هزار رنګه خوښي يې په وصال كي
هومره غم بېلتانه كېښود په خوشحال كښي
مه بېلتون وي مه يې دا سوز وګــــــــــداز وى