اندونېزیا (په انګلیسي: indonesia) په رسمي ډول د اندونېزیا جمهوریت [a] په سویل ختیځ آسیا او اوقیانوسیه کې د هند او ارام سمندرونو ترمنځ پروت هیواد دی. نوموړی هېواد د سوماترا، جاوا، سولاویسی، او د بورنیو او نوې ګینې د ځینو برخو په شمول له 17,000 نه زیاتو ټاپوګانو څخه جوړ شوی دی. اندونېزیا د نړۍ ترټولو لوی ټاپوییز هیواد دی او د پراخوالي له پلوه د 1,904,569 کیلومتره مربع (735,358 میل مربع) مساحت په درلودلو سره 14م لوی هیواد دی. له شاوخوا 270 ملیونه نفوس سره، اندونېزیا د نړۍ څلورم ډیر نفوس لرونکی هیواد او ترټولو ډیر نفوس لرونکی مسلمان هیواد دی. جاوا، د نړۍ ترټولو نفوس لرونکی ټاپو، د دې هیواد د نیمایي څخه د ډیر نفوس کور دی.

اندونېزیا یو ولسمشریز جمهوریت دی چې ټاکل کېدونکې مقننه قوه لري. دا هېواد ۳۴ ولایتونه لري چې پنځه یې ځانګړی حیثیت لري. د هیواد پلازمینه جاکارتا د نړۍ دوهمه ډېر نفوس لرونکې ښاري سیمه ده. اندونېزیا د پاپوا نیو ګیني، ختیځ تیمور، او د مالیزیا ختیځې برخې سره ځمکنۍ پولې شریکوي، په داسې حال کې چې له سنګاپور، ویتنام، تایلینډ، فیلیپین، آسټرالیا، پالاو او هند (انډامان او نیکوبار ټاپوګانو) سره سمندري پولې لري. اندونېزیا د خپل زیات نفوس او ګڼ نفوسه سیمو سره سره، نامېشتې پراخې سیمې لري چې په نړۍ کې د ژوو د تنوع د ترټولوړو کچو ملاتړ کوي.

د اندونېزیا ټاپوګان لږترلږه د اوومې پیړۍ راهیسې د سوداګرۍ لپاره ارزښتناکه سیمه وه کله چې سریویجایا او وروسته ماجاپاهیت د چین او د هند د نیمې قارې له شرکتونو سره تجارت کاوه. محلي واکمنانو په تدریجي ډول د لومړیو پیړیو څخه بهرني نفوذ جذب کړ، او هندو او بودايي سلطنتونو وده وکړه. سني سوداګرو او صوفي عالمانو اسلام راوړ، په داسې حال کې چې عیسویت تر ډېره د اروپایانو له لارې راوړل شو. که څه هم کله ناکله د پرتګالیانو او فرانسویانو او انګلیسانو لخوا مداخله شوې، اما هالنډ په نوموړي مجمع الجزایر کې په خپل 350 کلن شتون سره ترټولو لوی استعماري ځواک ؤ. د یو ملي دولت په توګه د "اندونېزیا" مفهوم د شلمې پیړۍ په لومړیو کې راښکاره شو، چې وروسته یې پایله په 1945 ز کې د اندونېزیا د خپلواکۍ اعلان ؤ . په هر حال، دا هېواد د هالنډ له خوا تر هغه په رسمیت ونه پېژندل شو تر څو چې د دواړو هېوادونو تر منځ  وسله والې او ډیپلوماتیکې شخړې ونښتې او وروسته په 1949 ز کال کې په رسمیت وپېژندل شو.

اندونېزیا په سلهاوو جلا نژادي او ژبني ګروپونه لري، چې جاویاني یې تر ټولو لوی دي. یو ګډ هویت یې د "بهنیکا تونګال اکا" شعار سره رامنځته شوی ("په تنوع کې یووالی" په لفظي ډول، "زیات شمېر، لاهم یو") ، د ملي ژبې ، توکمیزې تنوع ، د اکثریت مسلمان نفوس سره مذهبي کثرت او د استعمار او د هغه پر وړاندې د بغاوت/مقاومت له لارې تعریف شوی دی. د اندونېزیا اقتصاد د وګړو پر سره دناخالص تولید یا GDP له مخې د نړۍ 16م لوی او د PPP له مخې 7م لوی اقتصاد دی. دا هېواد یو سیمه ایز ځواک دی او په نړیوالو چارو کې یو منځنی ځواک ګڼل کیږي. دغه هیواد د د ملګرو ملتونو، د سوداګرۍ نړیوال سازمان، G20، د سویل ختیځې آسیا هیوادونو ټولنې، د ختیځې آسیا سرمشریزې، او د اسلامي همکاریو سازمان په ګډون د یو شمېر څو اړخیزو سازمانونو غړیتوب لري او د ناپییلي غورځنګ بنسټ ایښودونکی غړی دی.

رېښه

د اندونېزیا نوم د اندوس (Ἰνδός) او نیسوس (νῆσος) له یوناني کلمو څخه اخیستل شوی چې معنی یې د "هند ټاپوګان" دي. نوم یې ۱۹مې پیړۍ ته ورګرځي، چې د خپلواکې اندونېزیا له جوړیدو څخه ډېر مخکې دی. په 1850 ز کې، جورج وینډسر ارل، یو انګلیسي توکمپوه، د  "هند د مجمع الجزایر او د مالایی مجمع الجزایرو" د اوسیدونکو لپار د اندونېزیانو - او د هغه په ​​​​ترجیح سره، مالایونیسیانو اصطلاحات وړاندیز کړل. په همدې تألیف کې، د هغه یو زده کونکي، جیمز ریچارډسن لوگان، اندونېزیا د هندي مجمع الجزایرو لپاره د مترادف په توګه کارولې. په هر حال، په ختیځ انډیز کې د هالنډ اکادمیسینان په خپلو لیکنو کې د اندونېزیا کارولو ته زړه نا زړه وو. دوی مالای مجمع الجزایرو ته ترجیح ورکوله. (هالنډي: Maleische Archipel); د هالنډ ایسټ انډیز (Nederlandsch Oost Indië);  په مشهوره توګه، Indië; the East (de Oost) اوInsulinde . [۱][۲][۳][۴][۵][۶]

له 1900 ز وروسته، اندونېزیا د هالنډ څخه بهر په اکادمیکو کړیو کې ډیر عام شو، او اصلي ملتپالو ډلو دا نوم د سیاسي اصطلاح او مفهوپه په توګه غوره کړ.   له برلین پوهنتون څخه اډولف باستیان دا نوم د خپل کتاب Indonesien oder die Inseln des Malayischen Archipels، 1884م-1894 م له لارې مشهور کړ. لومړی ځایي عالم کي حجر دیوانتارا(Ki Hajar Dewantara) ؤ چې په 1913 کې یې په هالنډ کې د اندونېزیا پرس-بیورو رسنیز دفتر تاسیس کړ، دغه نوم یې وکاراوه. [۷][۸]

تاریخچه

پخوانی تاریخ

د نېغ انسان فوسیل شوي پاتې شوني، چې د "جاوا سړي" په نوم مشهور دي، وړاندیز کوي چې د اندونېزیا مجمع الجزایر له دوه ملیون څخه تر 500,000 کاله وړاندې د انسانانو له خوا مېشت وو. هومو سیپینان د 43,000 ز.م په شاوخوا کې دې سیمې ته ورسیدل. استرونېزي خلک، چې د اوسني نفوس اکثریت جوړوي، سویل ختیځ آسیا ته له اوسني تایوان څخه مهاجر شوي دي. دوی د 2,000 ز.م په شاوخوا کې د ټاپو ګانو دغې مجموعې ته ورسیدل او په ختېځ کې په خپرېدو سره یې د میلانیسیا اصلي خلک په لرې ختیځو سیمو کې محدود کړل. ان په اتمه ز.م پېړۍ کې د کرنې مناسب شرایط او د لمدې ځمکې د وریجو کښت کلیو، ښارګوټو او کوچنیو سلطنتونو ته لاره هواره کړه چې په لومړۍ زیږېدیزه پیړۍ کې وده وکړي. د مجمع الجزایر ستراتېژیک سمندري لین موقعیت د څو پیړیو راهیسې د هندي سلطنتونو او چینایي واکمنیو په ګډون د ټاپوګانو-تر منځ او نړیوالو تجارتونو ته وده ورکړه. ] سوداګرۍ له هغه وخت راهیسې د اندونېزیا تاریخ ته بنسټیز شکل ورکړی دی. [۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]

د استعمار دوره

لومړني اروپایان په ۱۵۱۲ ز کال کې نوموړي مجمع الجزایر ته ورسیدل، کله چې پرتګالي سوداګر چې مشري یې فرانسېسکو سیرو کوله، د مالوکو په ټاپوګانو کې د غوزانو(چهارمغزو)، لونګو او کیوب مرچکیو پر سرچینو د انحصار په هڅه کې وو. هالنډي او برتانوي سوداګرو د هغوی په پلونو پل کېښود. په 1602 ز کال کې، هالنډیانو د هالنډ ختیځ-هند شرکت (VOC) تاسیس کړ او د پوره 200 کلونو لپاره د اروپا غالب ځواک شو. په 1800 ز کې VOC  له افلاس سره له مخکېدو وروسته منحل شو، او هالنډ د هالنډ ختیځ-انډیز د ملي کالونۍ په توګه تاسیس کړه. [۱۸][۱۹]

د استعمار په زیاتره دوره کې، په مجمع الجزایر باندې د هالنډ کنټرول کمزوری ؤ. هالنډي ځواکونه په پرله پسې توګه په جاوا کې د ننه او بهر د بغاوتونو په مخنیوي بوخت وو. د محلي مشرانو نفوذ لکه په مرکزي جاوا کې د شهزاده ډیپونګورو، په مرکزي سوماترا کې امام بونجول، په مالوکو کې پتیمورا، او په آچ کې د 30 کلنې خونړۍ جګړې هالنډ کمزوری کړ او استعماري پوځي ځواکونه یې وځپل.  یوازې د شلمې پیړۍ په لومړیو کې د هالنډ واکمني د اندونېزیا اوسنيو پولو ته وغځېده. [۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۰]

د دویمې نړیوالې جګړې په ترڅ کې د جاپان یرغل او ورپسې نیواک د هالنډ واکمني پای ته ورسوله او د خپلواکۍ مخکینی ځپل شوی غورځنګ یې وهڅاوه. د ۱۹۴۵ ز کال د اګست په میاشت کې د جاپان له تسلیمیدو دوه ورځې وروسته، سوکارنو او محمد هتا، نفوذ لرونکو ملتپالو مشرانو، د اندونېزیا خپلواکي اعلان کړه او دواړه په ترتیب سره د ولسمشر او مرستیال په توګه وټاکل شول. [۲۶][۲۷][۲۸][۲۹][۳۰][۳۱][۳۲][۳۰][۳۳]

هالنډ د خپلې واکمنۍ د بیا جوړولو هڅه وکړه او یوه سخته وسله واله او ډیپلوماتیکه مبارزه د دسمبر په 1949 ز کې هغه وخت پای ته ورسیده، کله چې هالنډ د نړیوالو فشارونو سره سم په رسمي توګه د اندونېزیا خپلواکي په رسمیت وپیژندله او واک یې د اندونېزیا متحده ایالاتو ته انتقال کړ. غیر معمولي سیاسي، ټولنیزو او فرقه ییزو ویشونو سره سره، اندونېزیایانو، په ټوله کې د خپلواکۍ لپاره په خپله مبارزه کې یووالی درلود. [۳۴][۳۵][۳۶][۳۷][۳۸]

سرچينه

  1. Earl 1850، ص. 119.
  2. Tomascik, Tomas; Mah, Anmarie Janice; Nontji, Anugerah; Moosa, Mohammad Kasim (1996). The Ecology of the Indonesian Seas – Part One. Hong Kong: Periplus Editions. د کتاب نړيواله کره شمېره 978-962-593-078-7. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  3. Anshory, Irfan (2004-08-16). "The origin of Indonesia's name" (په انڈونیشیائی ژبه کي). Pikiran Rakyat. مؤرشف من الأصل في ۱۵ ډيسمبر ۲۰۰۶. د لاسرسي‌نېټه ۱۵ ډيسمبر ۲۰۰۶. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  4. Logan, James Richardson (1850). "The Ethnology of the Indian Archipelago: Embracing Enquiries into the Continental Relations of the Indo-Pacific Islanders". Journal of the Indian Archipelago and Eastern Asia. 4: 252–347. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  5. van der Kroef, Justus M (1951). "The Term Indonesia: Its Origin and Usage". Journal of the American Oriental Society. 71 (3): 166–171. doi:10.2307/595186. JSTOR 595186. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  6. Earl 1850، صص. 254, 277–278.
  7. van der Kroef, Justus M (1951). "The Term Indonesia: Its Origin and Usage". Journal of the American Oriental Society. 71 (3): 166–171. doi:10.2307/595186. JSTOR 595186. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  8. Anshory, Irfan (2004-08-16). "The origin of Indonesia's name" (په انڈونیشیائی ژبه کي). Pikiran Rakyat. مؤرشف من الأصل في ۱۵ ډيسمبر ۲۰۰۶. د لاسرسي‌نېټه ۱۵ ډيسمبر ۲۰۰۶. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  9. Pope, G.G. (1988). "Recent advances in far eastern paleoanthropology". Annual Review of Anthropology. 17: 43–77. doi:10.1146/annurev.an.17.100188.000355. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة) cited in Whitten, T.; Soeriaatmadja, R.E.; Suraya, A.A. (1996). The Ecology of Java and Bali. Hong Kong: Periplus Editions. د کتاب پاڼي 309–412. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  10. Pope, G.G. (1983). "Evidence on the age of the Asian Hominidae". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 80 (16): 4988–4992. Bibcode:1983PNAS...80.4988P. doi:10.1073/pnas.80.16.4988. PMC 384173. PMID 6410399. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  11. de Vos, J.P.; Sondaar, P.Y. (1994). "Dating hominid sites in Indonesia". Science. 266 (16): 4988–4992. Bibcode:1994Sci...266.1726D. doi:10.1126/science.7992059. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  12. Gugliotta, Guy (July 2008). "The Great Human Migration". Smithsonian Maganize. د لاسرسي‌نېټه ۲۱ اگسټ ۲۰۱۱. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  13. Taylor 2003، صص. 5–7.
  14. Taylor 2003، صص. 8–9.
  15. Taylor 2003، صص. 3, 9–11, 13–15, 18–20, 22–23.
  16. Vickers 2005، صص. 18–20, 60, 133–134.
  17. Taylor 2003، صص. 15–18.
  18. Ricklefs 1991، ص. 24.
  19. Ricklefs 1991، صص. 22–24.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Friend 2003، ص. 21.
  21. Ricklefs 1991، ص. 142.
  22. Schwarz 1994، صص. 3–4.
  23. Taylor 2003، صص. 209–278.
  24. Vickers 2005، صص. 10–14.
  25. Ricklefs 1991، صص. 61–147.
  26. Gert Oostindie; Bert Paasman (1998). "Dutch Attitudes towards Colonial Empires, Indigenous Cultures, and Slaves" (PDF). Eighteenth-Century Studies. 31 (3): 349–355. doi:10.1353/ecs.1998.0021. hdl:20.500.11755/c467167b-2084-413c-a3c7-f390f9b3a092. S2CID 161921454. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  27. "Indonesia: World War II and the Struggle for Independence, 1942–50; The Japanese Occupation, 1942–45". Library of Congress. November 1992. مؤرشف من الأصل في ۲۱ اگسټ ۲۰۱۳. د لاسرسي‌نېټه ۱۱ فبروري ۲۰۱۳. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  28. H. J. Van Mook (1949). "Indonesia". Royal Institute of International Affairs. 25 (3): 274–285. doi:10.2307/3016666. JSTOR 3016666. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  29. Charles Bidien (1945-12-05). "Independence the Issue". Far Eastern Survey. 14 (24): 345–348. doi:10.2307/3023219. JSTOR 3023219. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  30. ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ Taylor 2003، ص. 325.
  31. Robert Elson, The idea of Indonesia: A history (2008) pp 1–12
  32. Reid 1973، ص. 30.
  33. Ricklefs 1991، ص. کينډۍ:Page needed.
  34. Charles Bidien (1945-12-05). "Independence the Issue". Far Eastern Survey. 14 (24): 345–348. doi:10.2307/3023219. JSTOR 3023219. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  35. "Indonesian War of Independence". Military. GlobalSecurity.org. د لاسرسي‌نېټه ۱۱ ډيسمبر ۲۰۰۶. الوسيط |CitationClass= تم تجاهله (مساعدة)
  36. Ricklefs 1991، صص. 211–213.
  37. Friend 2003، صص. 21, 23.
  38. Friend 2003، ص. 35.